Birth of Joy – Doornroosje Nijmegen 12-12-2014
Een stoomtrein op speed die ongeacht de hoeveelheid bladeren of gips op de rails, doordendert en alleen tot een stop kan worden gebracht omdat het spoor ergens een keer ophoudt. Dat is Birth of Joy. Een bijzonder trio. Individueel zo goed om samen één van Nederlands top bands te zijn. Birth of Joy is in 2005 onder invloed van bands als The Doors en Pink Floyd, geboren op de Herman Brood academie. Met een mix van psychedelische sixties bluesrock, stoner en grunge, hebben de heren al drie albums op hun naam staan. Hun laatste plaat “Prisoner” betekende de definitieve doorbraak in ons land. Maar eerder al was de band vooral in Frankrijk en Duitsland heel populair. En nu heeft de rest van Europa eindelijk ook het Joy-licht gezien en is de deur naar Amerika geopend.
Maar voor zij het podium zullen betreden is het de beurt aan de beatbox blues. Wie dat intoets op Google krijgt automatisch de naam Heymoonshaker te zien. Een verrassend voorprogramma. Zanger gitarist Andy Balcon en beatboxer Dave Crowe ontmoeten elkaar als straatmuzikanten in 2009 in Nieuw Zeeland en niet snel daarna ontpopt zich een unieke act . Met een hoge dosis humor en dramatiek maakt Crowe veel contact met het publiek. Naast entertainer is de man geboren met een drumstel in z’n strot. De “wow’s worden net zo hard richting het podium gekaatst als de onvoorstelbare orale drumsolo er halverwege de set van afkomt. Balcon staat misschien wat in de schaduw van Crowe maar doet wat hij doen moet en met zijn lekkere, rauwe gitaarspel en zang zorgen zij samen voor een origineel en sterk optreden.
Als het podium weer is gereorganiseerd en de Paarse Zaal van Doorroosje goed gevuld, staat het publiek met hernieuwd biertje in de hand klaar voor de mannen van Birth of Joy. Het begin vanavond gaat wat moeizamer dan we gewend zijn van deze heren. Dat dat alles te maken heeft met het gebrek aan bewegingsvrijheid van de altijd over het podium stuiterende zanger/gitarist Kevin Stunnenberg, mag duidelijk zijn. Met een gebroken voet is hij veroordeeld tot de enige zitplaats in de zaal, een flightcase. Toch weet hij er nog een aanstekelijk dansje uit te gooien en een uber coole rock&roll actie te plaatsen door voor op het podium op z’n knieën het contact met het publiek te maken . Met deze acties en de intentie zichzelf er altijd volledig in te willen gooien, komt de zaal toch al snel in beweging.
Bob Hogenelst is een drummer met heel veel eigen smoel en karakter. En mijn favoriete (rock)drummer van dit moment. Elke klap is niet alleen venijnig, soms subtiel raak, ze hebben ook nog hun eigen melodie zo lijkt het. Wat een creativiteit, finesse en techniek heeft deze man in zijn hoofd en polsen. En dat is terug te horen in grote maar ook kleine slagenwisselingen. In het nummer “Grow” bijvoorbeeld zit een heel kort stuk waar hij in het ritme slechts een paar tikjes, net iets hoger op de bekkens nodig heeft om het nummer een extra swung te geven.
Toetsenist Gertjan Gutman krijgt geregeld de ruimte om te soleren en hij is daarbij zo gefocust dat hij niet op een paar noten meer of minder let. Het is klaar als Gertjan klaar is. Of je moet op z’n toetsen gaan zitten. Maar altijd blijft hij mr Cool, hoe heerlijk hysterisch gierend en pompend zijn spel soms ook is.
Birth of Joy is een charismatische band met drie keer een enorme drive en focus maar zonder elkaar daarbij uit het oog te verliezen. Iedereen krijgt de kans om zijn kunnen te laten horen en de solo’s vliegen je dan ook geregeld om de oren. Soms lijken die net even te lang te duren maar voor je daar erg in hebt, zijn ze eigenlijk al weer voorbij. Af en toe ontstaan er tijdens de nummers opzwepende battles tussen de gitaar en de toetsen. Het optreden is een vloeiende aaneenschakeling van oude en veelal nieuwe nummers van het laatste album. Het slotnummer van de set “Make Things Happen” laat het improvisatie- en samenspel vermogen van de band zien waarbij ze alle drie nog even los gaan en voor eens en altijd bewijzen een echte band op (internationaal) top niveau te zijn.
