Mudhoney (Effenaar, 03-05-2015)

Facebookrssmail
Mudhoney 2013 Band Photo
Mudhoney 2013 Band Photo

Mudhoney, de band die waarschijnlijk de hele grunge scene in Seattle heeft aangestoken, stond in de Effenaar! Mudhoney deed twee keer eerder de Effenaar aan. De eerste keer dat de band op het Eindhovense podium stond was in 1989 als support-act voor Sonic Youth. De laatste keer was 21 jaar geleden, in 1994. Mudhoney komt niet alleen. Ze brengen folkzanger Barton Carroll en spacerockers White Hills mee als voorprogramma.

Barton Carroll

Barton Carroll is een folk zanger uit Seattle. Hij combineert de grote stadsthema’s met zijn rurale verleden in Avery County North Carolina. De zaal is nog redelijk leeg en de meeste bezoekers zijn nog druk in gesprek als een tamelijk onopvallende man met een akoestische gitaar het podium oploopt. Tot ieders verbazing pakt deze man de microfoon en kondigt hij zichzelf aan als Barton Carrol.

Carroll moet het niet van zijn verpletterende stem hebben, noch van opvallende muzikale vondsten. Toch weet hij de aanwezige toeschouwers te boeien met zijn onderkoelde humor, zelfspot en intelligente teksten. Hoogtepunt van Barton Carroll’s optreden is het zwarte liefdesliedje ‘Laveda’ met de geweldige zin: “Who’s gonna know that your mama made you while she was doing it to Steely Dan”

White Hills

Na de akoestische folk van Barton Carroll is het tijd om het volume een paar streepjes op te voeren. Dat is de White Hills uit New York wel toevertrouwd. White Hills is de band van gitarist Dave W. en bassiste Ego Sensation, drummers in de band zijn niet meer dan passanten. De White Hills omschrijven hun muziek als “Fuzzed Out Motorik Spacerock”. De band heeft 7 studio albums op haar naam staan. ‘H1-p1’ uit 2011 wordt omschreven als misschien wel het meest briljante spacerock album allertijden. De betekenis van de titel is volgens Dave W.: “the name I have given to this disease of greed…that plagues our time…in the same way that scientists name viruses”.

Gitaarversterkers bekleed met glinsterende kleden, glimmende broeken, hoogblond lang haar, doorzichtige basgitaar en knalrode lipstick; de White Hills weten hoe je een theatrale opkomst moet maken. De opener van de show is meteen een overdonderende hypnotiserende, langgerekte space jam van ongeveer 10 minuten. In deze lange spacy nummers wordt de zang meer gebruikt als instrument dan als middel om verhalen te vertellen.

White Hills heeft op de laatste 2 albums voor een andere koers gekozen, meer op liedjes gericht dan op de space jams. Een goed voorbeeld hiervan is het duistere ‘In Your Room’, wat gezongen door Ego Sensation eerder als een straf klinkt dan als uitnodiging.

De show in de Effenaar is een overdonderende kennismaking met het powertrio uit New York voor veel van de aanwezigen. White Hills, een band om in de gaten te houden.

Mudhoney

Sonic Youth, Nirvana en de leden van Pearl Jam zijn verklaarde fans van Mudhoney. Niet dat dat de band het succes gebracht heeft dat hun navolgers in de Seattle grunge scene: Soundgarden, Nirvana en Pearl Jam, wel bereikten. De invloed van de band is echter niet te overschatten, ontelbare grunge- en alternatieve rockbands zijn geïnspireerd door Mudhoney.

Ook na 25 jaar is de band nog springlevend, sterker nog, in die 25 jaar heeft er slechts 1 personeelswisseling plaatsgevonden. Mudhoney heeft 9 studio albums uitgebracht, waarvan ‘Vanishing Point’ uit 2013 de laatste is.
Zonder veel poespas stappen de vier leden van Mudhoney het podium op. Het gas gaat er meteen vol op met het punky ‘Into Drink’. Dat Mudhoney een trouwe schare volgelingen heeft blijkt als vrijwel het voltallige publiek de teksten woordelijk meezingt.

De Effenaar verandert in een enorme moshpit als publieksfavoriet ‘Touch Me I’m Sick’ wordt ingezet. Als frontman Mark Arm ook nog zijn gitaar weglegt en meer contact met het publiek zoekt komt de show pas echt los! Of het nu covers zijn (‘The Money Will Roll Right In’) of eigen nummers zoals ‘Chardonnay’, de band en het publiek jagen elkaar op om alles te geven.

Met al die energie zou je bijna vergeten dat Mudhoney ook gewoon een retestrakke band is. De massieve ritmesectie bestaat uit drummer Dan Peters en bassist Guy Maddison. Gitarist Steve Turner wisselt gruizige fuzzy riffs af met psychedelische solo’s. Zanger Mark Arm is als geen ander in staat de vaak duistere teksten een ironische lading mee te geven.

Mudhoney kopt de bal die zorgvuldig is klaargelegd door support acts Barton Carroll en White Hills genadeloos hard in. De band laat zien dat ze ondanks hun geringe mainstream succes wel degelijk bestaansrecht hebben, ook in 2015.

Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ