Goomah viert feest in Zwolle

“Toen ik begon met Goomah had ik niet verwacht dat ik tien jaar later dit feest zou mogen vieren.” Aan het woord is Frank Satink, de grote man achter Goomah Music. Wat begon als een platenlabel en management voor de, helaas te vroeg gestopte, Zwolse band The Horse Company, is Goomah inmiddels uitgegroeid tot  een bedrijf wat voornamelijk boekingen en management doet voor bands. En niet de minste, Drive By Maria, Pauw, Lea Kliphuis, Fratsen, Bökkers, Paceshifters, Lorrainville om er maar een paar te noemen. Een aantal van deze bands stonden op het  feest ter ere van 10 jaar Goomah afgelopen 16 april in Hedon Zwolle.

De avond begon in de foyer van Hedon met een optreden van Tommy Ebben, alleen met zijn gitaar krijgt hij de gehele foyer stil. Iedereen die binnen kwam werd met gepakt door het heerlijke spel van de man en zijn gitaar. Tussen het publiek door liep Frank Satink met een grote glimlach op zijn gezicht. En geef de man eens ongelijk. De avond was zo ingedeeld dat er ieder half uur op een andere plek een band stond. Om half zeven was het de tijd voor Bökkers om de grote zaal plat te spelen.

Na het optreden zaten we nog even kort met de heren van de Bökkers over 10 jaar Goomah. “Frank Satink is een toffe peer” begint Erik, “The Horse Company was het eerste bandje wat werd getekend door Goomah Music” vulde Arjen Pronk aan. “En daarna is het alleen maar meer geworden.” De heren van Bökkers gaven aan dat ze lekker zitten bij Goomah. Ze maken gebruik van alles wat Goomah te bieden heeft. 28 Mei komt het live album ‘Live & Knetterhard’  uit, welke in januari 2016 is opgenomen in een tot concertzaal omgebouwde boerenschuur in Broekland. De presentatie van dit album is dit jaar op het uitverkochte Dauwpop.“Ons doel is om 100 optredens per jaar te doen, en dat halen we met gemak. We hoeven niet zo nodig op een Lowlands of Pinkpop te staan, de Zwarte Cross dat is ons feest. Om de fans te zien die eerder ook in de feesttent stonden en dan een lekker dik feest te maken met elkaar.” Aldus Bökkers.

Over Goomah zijn de heren het allen eens: “Als het aan ons ligt doen wij er nog gewoon 10 jaar bij.” Het is vooral een feest in Hedon en dat is te merken, de artiesten zijn relaxed en het publiek laat zich vooral verrassen met wat er gaat komen.

Broken Brass Ensemble stond in de kleine zaal en de achtkopige band paste bijna niet meer op het podium.

Yorick van Norden hypnotiseerde het publiek  met zijn melodieuze popmuziek van stiekem deed denken aan The Beatles. 

King of the World liet zien waarom ze de beste bluesband van Nederland zijn.

The Grand East (een koffer op het podium verraad dat ze eerst Texas radio heetten) kregen in de grote zaal de mensen aan het dansen. Het enthousiasme van de band, en dan vooral van zanger Arthur Akkermans, kreeg het publiek goed mee.

Paceshifters braken rond half elf de kleine zaal af, overstuurde gitaar, harde drum en de bassist lieten zien dat je ook met een bas niet stil hoeft te staan.

De avond was voor de vele bezoekers vooral snel van de ene zaal naar de andere zaal lopen. De meest gehoorde kreten van de avond waren dan ook “Toffe avond”, “Dit mogen ze ieder jaar wel doen” en toen rond middernacht de band Fratsen de laatste noten speelde: “Is het nu al afgelopen?’ Alles bij elkaar een fantastisch feestje waarbij Goomah nogmaals liet zien waarom ze al tien jaar bestaan.  De sfeer was gemoedelijk, de muziek fantastisch en de arrogantie was er niet. Op naar de volgende 10 jaar.

Foto’s (c) Robert Westera
Meer foto’s op Facebook