Stein – The Magister
De bandnaam Stein komt van de achternaam van Tal Rubinstein. Deze Israëliër is componist en gitarist. Hij speelt de gewone akoestische (Spaanse) en elektrische gitaar, de 12 snarige akoestische gitaar, mandolines en een kleine folk gitaar, die het geluid van een luit heeft. Tal heeft zich laten beïnvloeden door o.a. Camel, King Crimson, Mike Oldfield en dergelijke en Stein laat prog-rock horen met wat metal en folk invloeden. Stein bestaat alleen uit Tal. Natuurlijk werken er diverse gastmuzikanten mee, waaronder Amit Shtriker op bas en Maayan Bramson op fluit.
‘The Magister’ is een concept album. Een ‘Magister’ was een hoogleraar op de ‘universiteit’ uit de Middeleeuwen. Het verhaal gaat over de kruistochten in het Heilige land. ‘The Magister’ is gebaseerd op historische feiten, hoewel deze Magister een fictief persoonis; hij is geen soldaat maar een gast van de kruisvaarders. Het fort Château Pèlerin heeft echte bestaan (tegenwoordig heet het Atlit), dus geschiedenis speelt een belangrijke rol in dit verhaal. “Dit heeft niks te maken met politiek. Alleen vrede is belangrijk.”, aldus Tal.
‘Château Pèlerin Part I’ start met een lief folklore wijsje op akoestisch gitaar. Na ruim een halve minuut denk je dat dit nummer zo eindigt, maar niets is minder waar; Er volgt een wending naar een lekker rockend gedeelte. Een verrassende wending vormt de overgang naar ‘Burnt Corals’. Niet alleen de snaren maar ook de toetsen zorgen voor aangename retro rock. Het nummer bevat goed drumwerk door Hod Sarid. Soms strak gespeeld, dan weer met dynamiek. Het nummer lijkt weg te sterven, maar gaat verder met akoestisch gitaar. Het einde wordt iets te vroeg afgekapt, waardoor de overgang naar het volgende nummer niet soepel verloopt. Het lijkt een timingsfoutje in de mix. In de nummers die volgen zijn soms dezelfde soort foutjes te horen rondom een wending en/of overgang naar het volgende nummer. Het zijn meestal haperingen van een split second.
Instrumentaal zit alles wel degelijk goed in elkaar. In ‘Shadows and Dust’ hoor je details op de cimbalen. De piano wordt helder en zacht bespeeld door Eran Zilberbuch. ‘Red’ start folkloristisch en vrij snel wordt de rock mooi opgebouwd. Folkloristisch en rockend gitaarspel wisselen elkaar een aantal keer af. De wendingen zijn hier perfect.
De stem van Maya Menachem wordt als instrument ingezet in ‘Nahia’. Het gitaarspel is dan weer rockend, dan weer meeslepend, soms zelfs om bij weg te dromen. Een verrassend, maar mooi einde.
Natuurlijk heeft ook ‘Château Pèlerin Part III’ het folkore wijsje. De verrassende wending is goed gemixt. De mysterieuze muziek en het geluid van druppelend water in een grot klinkt betoverend. Zelfs na een aantal keren luisteren blijft het onduidelijk waarom er een ruisend geluid is toegevoegd. Dit haalt de wat weg van de betoverende sfeer.
Ook ‘Departure’ heeft een vrij rustige start en bevat diverse wendingen. Vlak voor het einde is het geluid van de zee te horen, al duurt het even voordat je het geluid thuis kan brengen. De basis is zeer goed, de geluidskwaliteit is op zich oké maar niet perfect. Als de verdeling van het geluid over de boxen en de geluidskwaliteit perfect waren geweest was het sublieme laagje over laagje gitaar spel beter tot zijn recht gekomen. Er zijn weinig momenten waarop je ècht geraakt wordt, terwijl Stein er vaak wèl dicht bij zit.
Dit album moet groeien. Er is aangenaam veel om naar te luisteren, waarbij de balans tussen de rock/metal en de folk invloeden prima is verdeeld. Tal heeft met ‘The Magister’ een vrij goed debuut neergezet. (7,5/10) (Eigen productie)
