Sonic Syndicate – Confessions
|Wie een metalcore album verwacht komt helaas van een koude kermis thuis. De heren van Sonic Syndicate hebben na de release van ‘Sonic Syndicate’ (2014) lange tijd niet van zich laten horen. In deze periode is er een hoop veranderd binnen volledige line-up van de band op Robin Sjunnesson en Nathan Briggs na. Bassist Michel Barzen is aan de band toegevoegd. Het drietal heeft gekozen voor een andere aanpak onder een nieuwe platenmaatschappij Despotz Records. De heren wilden een nieuw geluid om uit de schaduw van de meer gerenommeerde bands te komen, een nieuw geluid om zichzelf beter uit te kunnen drukken. Met het zesde album ‘Confessions’ zijn zij deze uitdaging aangegaan.
Het album laat zich kenmerken door veel elektronische invloeden en een meer pop achtig geluid. Dit wordt meteen duidelijk bij de opener ‘Confessions’. De zang van Nathan Biggs is in alle nummers zuiver en erg geschikt voor het nieuwe genre dat de band verkend. Dit komt ook weer duidelijk naar voren in ‘It’s a shame’. In het nummer zijn ook de gitaren met de toetsen mooi in balans. ‘Start a war’ wordt gekenmerkt door een wat meer technische intro, en een toegankelijk meezing gehalte. De effecten die in het nummer hoorbaar zijn, zijn vergelijkbaar met lounge muziek. Het gitaar werk van Robin Sjunnesson wordt eindelijk wat agressiever, helaas voor korte tijd.
Bij het nummer ‘I like it rough’, komt er dan eindelijk iets meer gitaar naar voren. Het geheel blijft nog steeds een pop rock song, maar het is in ieder geval prettiger om naar te luisteren in vergelijking tot de voorgaande vier nummers. Het nummer bevat zowaar een gitaar solo, en ook de zang is wat rauwer. Ook in ‘Crystalize’ zijn er meer gitaren hoorbaar. Het nummer heeft daarnaast veel elektronische invloeden, maar valt wel onder de betere nummers van het album. Dit geldt ook voor ‘Burn to live’. Dit door het hoge meezing gehalte van dit nummer, zou dit wel eens de publieks favoriet kunnen worden. Het album eindigt met ‘Halfway down the road’. De tekst van het nummer had beter gepast op een knallende rock plaat. Het nummer bevat een redelijke gitaarsolo, echter geeft het totaalbeeld meer een gevoel wat past in een musical.
Sonic Syndiacte neemt een groot risico met dit album. Het is dapper om jezelf te blijven ontwikkelen als band en ook nieuwe genres aan te doen. Echter loopt men het risico de oude fans kwijt te raken. Het nieuwe geluid is voor een breder publiek toegankelijk, helaas is het al vaak gedaan, en daarmee zal het ook moeilijk worden nieuw publiek aan te trekken. De oude fan zal niet gelukkig worden van dit album. De nieuwe fan bevind zich in een genre wat al grotendeels verzadigt is door vele grote namen. Hopelijk gaan de heren van Sonic Syndicate dit ook inzien, en komt er in de toekomst weer een album met harde gitaren en gruntende zangers.
(4/10, Despotz Records)
Tracklist:
• Confessions
• It’s a shame
• Start a war
• Falling
• I like it rough
• Still believe
• Crystallize
• Burn to live
• Life is not a map
• Russian roulette
• Closure
• Halfway down the road