Hammerfall – Built To Last
Het Zweedse Hammerfall kwam in 1997 de heavy metal wereld binnen gedonderd met hun debuut ‘Glory To The Brave’. In volle grunge periode was er in Scandinavië een band die het aandurfde om pure heavy metal de wereld in te sturen in de traditie van grootheden als Iron Maiden, Judas Priest, Accept, Manowar, Saxon en aanverwanten. Terwijl die mastodonten van de metal zelf alle moeite van de wereld hadden om hun traditionele geluid aan de mensheid kwijt te kunnen en volop experimenteerden om te overleven, lieten de jonge snaken van Hammerfall het metalwereldje even op zijn grondvesten daveren en werden de fans en de traditionele heavy rockers wakker geschud.
Met ‘Glory To The Brave’ zet het gezelschap dan ook een statement en beseften velen dat heavy metal ver van dood was. In de jaren die volgden werd de basis van de metal opnieuw populair en Hammerfall plukte daar aanvankelijk ook jaren later nog de vruchten van. De band die vooral verder dreef op het enthousiasme van gitarist Oscar Dronjak en zanger Joacim Cans leverde de eerste jaren met de regelmaat van de klok albums af vol met power metal songs die zonder probleem hun weg naar de metalheads vonden en de ster van Hammerfall bleef groeien.
Nu bijna twintig jaar later komt de band echter op een keerpunt in zijn bestaan. Na negen albums uitgebracht te hebben via het Duitse Nuclear Blast, waarvoor ze jarenlang een prioritaire band waren, waren de heren genoodzaakt om andere oorden op te zoeken om hun tiende album, ‘Build To Last’ in de winkelrekken te krijgen. Dat ze terecht gekomen zijn bij het Oostenrijkse Napalm Records is dan ook niet te verwonderen want wie de laatste tien jaar het wel en wee van de labels volgde zal gemerkt hebben dat Napalm een grote kweekvijver is voor bands die in een later stadium bij het grote Duitse label tekenen. Naast jonge bands lanceren, is Napalm ook een label geworden dat bands opnieuw probeert te lanceren dus het verbaasd ons niet dat Hammerfall bij hen onderdak vond.
Wie de evolutie van Hammerfall sinds hun debuut echter gevolgd heeft, zal gemerkt hebben dat de band gedurende al die jaren weinig opmerkelijke muzikale evoluties heeft ondergaan. De eerste drie, vier albums was dat geen enkel probleem, want het duurde even voor heel wat labels en bands beseften dat heavy metal weer in was en Hammerfall teerde op hun aanzet van die revival om veel albums te verkopen en festivals af te schuimen. Naar gelang er opnieuw meer en meer heavy metal op de markt kwam begon de ster van Hammerfall langzaam maar zeker uit te doven. Niet dat de band slecht bezig was, maar wie naar alle tien de albums van de band luistert, hoort heavy metal eenheidsworst. De groep blijft op hetzelfde stramien songs opbouwen als twintig jaar voorheen en mag dan wel met de regelmaat van de klok enkele uitmuntende hymnes en ballads schrijven, echt begeesteren zoals twintig jaar terug, doet hun metal niet meer.
Op ‘Build To Last’ krijgen we van het zelfde laken een pak. Meer dan degelijke heavy power metal die lekker ouderwets doorklinkt maar die geen enkele meerwaarde heeft ten opzichte van de songs op hun debuut. Dit wil niet zeggen dat ‘Build To Last’ een slecht album is. Verre van zelf, want wie houdt van lekker stevige power metal, kan dit blindelings aanschaffen. Hij of zij zal daar evenveel van genieten als van ‘Glory Of The Brave’ twee decennia geleden. Cane is en blijft een fantastische zanger die de songs van de band perfect verwoord. De metal die uit je boxen knalt, blijft een lust voor het oor en zal zorgen voor heel wat nekbewegingen bij beluistering. Hammerfall blijft echter grotendeels hetzelfde egale concept aanhouden als uit hun begindagen waardoor hun heavy metal net dat tikkeltje extra ontbreekt om echt bij de grote jongens te kunnen horen.
(7,5/10, Napalm Records)
