Art Against Agony – The Forgotten Story

In het najaar van 2011 zag Art Against Agony het levenslicht. Alle bandleden gebruiken alléén hun pseudoniem. Tijdens optredens dragen ze een masker. Kortom deze Duitse progressieve instrumentale metal band is nogal mysterieus. Ze mengen de metal met rock en experimentele jazz. Door het (live) experimenteren zijn de nummers van hun eerste album ‘Three short stories’ nogal veranderd. Zelf zeggen ze hierover: “Deze EP is eigenlijk ‘het vierde verhaal’, het vergeten verhaal. Het is de toekomstige sound van het verleden, door de ogen van het nu.” Omdat Art Against Agony zelf door de ogen van nu kijkt, ga ik geen vergelijking maken met hun debuutalbum. Voorlopig is deze EP alleen als download verkrijgbaar (zie hun bandcamp pagina)

Het openingsnummer start rustig en mysterieus. De metal komt vrij snel om de hoek kijken. Met lekker veel ‘zware snaren’ van ‘the heretic’ op bas. En van de gitaristen ‘the sorcerer’ en de ‘the machinist’. Deels door drummer ‘The malkavian’ is het ritme in het eerste stuk behoorlijk strak. De melodie en de wendingen worden niet vergeten. Soms zijn de wendingen geleidelijk, soms onverwacht, maar mooi zijn ze allemaal. Het intro van ‘τέχνη’ is zó staccato gespeeld, dat het lijkt op het strakke ritme van een machine. ‘The surgeon‘ laat enkele tonen op zijn piano horen. Weer voert het ritme de boventoon. Toch is de beperkte melodie totaal geen nadeel. Net als in het voorgaande nummer zijn er ook nu volop jazz invloeden in de melodie. Terwijl het ritme metal is. Wat een super combinatie. Onverwacht maar gaaf einde.

De enkele zachte tonen aan de start van ‘SpurFünf’ zijn vrij langzaam gespeeld. Na zo’n 20 seconden nemen tempo en volume toe. In korte tijd worden er heel wat muzieknoten op je afgevuurd. Hierdoor heeft een rustig gespeeld stuk meer impact. Gave wending naar volle bak volume en tempo. Up tempo van de
bovenste plank! De muur van ‘snarengeweld’ samen met de drums zorgen er voor dat de muziek hier uit de speakers dendert, want het volume heb ik flink open staan. Ritme en melodie zijn om de beurt meer op de voorgrond. Beiden grotendeels in hoog tempo gespeeld. Ook dit laatste nummer eindigt subliem.

Klein minpuntje: het einde van ‘La mer’ is iets te vroeg afgeknipt. Verder eigenlijk alleen maar lof. Deze vijf nummers zijn heel divers, en onvoorspelbaar. De opbouw is verrassend en ingewikkeld. Op ‘The Forgotten Story’ is het nieuwste bandlid, ‘the maximalist’, met zijn mridangam (een percussie instrument uit India) nog niet te horen. Wel op komende album dat volgend jaar uit komt. Hopelijk zit deze EP er dan als bonus bij. Want deze EP is tè mooi om alleen als download te hebben.

(88/100 Vault records)

Tracklist:
Gente Innocente Non Corre 06:08
la_mer 02:54
τέχνη 04:20
Velvet Velour 04:49
SpurFünf 07:55