Argus – From Fields of Fire
Het heeft even geduurd maar eindelijk is het zover! De Amerikaanse band Argus uit Pennsylvania (niet te verwarren met Argus uit Tempa Florida) brengt eindelijk zijn 4e album ‘From Fields of Fire’ uit. Argus, genaamd naar de mythologische reus Argus Panoptes, is ontstaan in 2005 en heeft vanaf 2009 om de twee jaar nieuw werk op de markt gebracht, waarvan hun laatste lang speler ‘Beyond the Martyrs’ in 2013. In de loop van 2015 is de line-up enigszins gewijzigd. Dave Watson heeft de plaats van gitarist en mede oprichter Erik Johnson overgenomen. Dave is niet onbekend met het werk van Argus aangezien hij al vanaf hun eerste album in de studio met de band meewerkte. Na het vertrek van bassist Andy Ramage heeft Kevin Latchaw, drummer en mede oprichter Van Argus, een oude vriend, Justin Campbell, gevraagd om hem te vervangen. De line-up is weer compleet.
‘From Fiels of Fire’ ligt behoorlijk in de verlenging van hun vorige plaat ‘Beyond the Martyrs’. Het lijkt wel of de heren het combineren van doom elementen met melodieuze heavy metal klanken nog verder hebben uitgediept. De grenzen zijn verlegd waardoor de beide stijlen nog vloeiender in elkaar opgaan. Het hele album is een verzameling van epische tracks gemengd met doom momenten en melancholische klanken. Al overheersen deze laatste nooit volledig, op een nummer na misschien. De stem van Butch Balich, vol passie en emoties, lijkt krachtiger dan ooit en brengt de melodieen naar een hogere niveau. Iedere nummer is prachtig opgebouwd van ritme gitaar tot en met waanzinnige, duizelingwekkende melodische solo’s en een altijd duidelijk aanwezige bas. De opbouw van het album, de volgorde van de titels steekt logisch in elkaar.
De intro ‘Into the Fields of Fire’ lijkt een rustige uitnodiging, van een vreemd zoemend geluid naar een accoutisch intro. Opvallend is dat de afsluiter van het album ‘From the fields of Fire’, tevens album titel, precies omgekeerd is, accoustisch slot gevolgd door datzelfde gezoem dat uiteindelijk weg valt. Ieder nummer op dit album is de moeite waard. ‘As Thousand Thieves’ bevat een duizelingwekkend gitaarwerk, ‘216’ start als een typisch doom track met een zware bas maar komt vlot op gang met melodieuze solo’s. ‘You are the Curse’ is het meest catchy te noemen, blijft lekker in je hoofd hangen. Meester werk op dit album is zeker ‘Infinite Lives, Infinite Doors’, een 11 minuut durend nummer waarin het quintet alles laat horen wat zij kunnen: een langzaam opbouw naar een bombastisch en episch geheel om weer vervolgens tot rust te komen met een accoustische intermezzo waarin de intro klanken weer te herkennen zijn. Het laatste ‘No Right to Grieve’ is waarschijnlijk het meest doomy op dit album, melancholisch met een stem vol emoties, een kippenvel moment.
‘From Fields of Fire’ is zonder twijfel een fantastisch album, pakkend van begin tot einde, het aankoop meer dan waard, een blijvertje. Als je het een keer gehoord hebt, kun je niet anders doen dan hem opnieuw op te zetten en opnieuw en opnieuw….
(90/100, Cruz del Sur Music)
Tracklist:
1. Into the Fields of Fire (1:50)
2. Devils of Your Time (6:28)
3. As a Thousand Thieves (5:36)
4. 216 (6:41)
5. You Are the Curse (6:23)
6. Infinite Lives Infinite Doors (11:14)
7. Hour of Longing (7:04)
8. No Right to Grieve (7:15)
9. From the Fields of Fire (2:32)
