Dark Sarah: een hoofdrol voor Heidi Parviainen in Patronaat Haarlem
Zangeres Heidi Parviainen werd bekend met Amberian Dawn maar verliet die groep in 2012. Ze begon met een solo project dat de naam Dark Sarah kreeg waarbij alles draait om een verhaal dat over de fictieve Sarah gaat. Ze schreef muziek en teksten die een combinatie zijn van symfonische metal, film- en theater muziek. Dit leidde aanvankelijk tot de in eigen beheer op kleine schaal uitgebrachte EP ‘Violent Roses’ in 2014. Het jaar daarop werden de nummers van deze EP aangevuld met een aantal nieuwe nummers op grotere schaal uitgebracht. De debuut cd ‘Behind the Black Veil’ was het resultaat. Vorig jaar kwam de opvolger ‘The Puzzle’ uit. Opvallend detail is dat alles via crowdfunding wordt gefinancierd.
De live shows bleven tot op heden beperkt tot thuisland Finland. Alleen in 2014 werd eenmalig de landsgrens overgestoken voor een optreden in het inmiddels ter ziele gegane Metal Female Voices Fest in België. Nu is het eindelijk tijd om weer eens naar het buitenland te gaan voor live optredens. Dit weekend stonden er twee optredens gepland in Haarlem en Apeldoorn. Wij waren bij het eerste daarvan in Patronaat.
Voordat Dark Sarah aan de beurt is zijn er eerst twee bijpassende support acts. Het Nederlandse Blackbriar mag aftrappen nadat de deuren van het Patronaat eindelijk zijn open gegaan. De Drentse formatie maakte indruk met hun EP ‘Fractured Fairytales’ die een half jaar geleden uitkwam. Met een mix van rock, pop en metal wisten ze ook live goed te overtuigen.
Blackbriar staat tegenwoordig met z’n zessen op het podium. Toetsenist Ruben Wijga (ex-ReVamp) is er sinds kort ook live bij. Het is goed om een echte toetsenist op het podium te zien. Teveel bands in dit muziek genre bedienen zich live van een backingtrack zoals vanavond bij de andere twee bands ook weer het geval zou zijn. Met Zora Cock heeft Blackbriar een prima frontvrouw in de band die het publiek snel voor zich weet te winnen. De band rockte er lekker op los en het aanwezige publiek kreeg een uitstekend eerste half uur te zien.
De Italiaanse symfonische metal band Sleeping Romance is kind aan huis in Nederland. Zij traden hier in verleden al regelmatig op en presenteeren in Patronaat hun tweede cd ‘Alba’ die vrijdag uitkwam. Opvallend is dat de band uit Modena slechts net iets meer dan een half uur speelt. Enkele nummers die wel op de setlist staan worden overslagen. Vooral nummers van hun kersverse nieuwe album worden live uitgevoerd waarbij duidelijk wordt dat Within Temptation nog steeds hun grote voorbeeld is. Met nummers als ‘Where The Light Is Bleeding’, ‘Lost In My Eyes’, ‘My Temptation’ en het titelnummer ‘Alba’ wordt een goede indruk van de nieuwe cd gegeven.
Echt druk wordt het op deze avond niet in het Patronaat. Sinds de deuren open zijn gegaan is er maar weinig publiek bijgekomen. De hoofdact treedt zodoende aan voor nog geen half gevulde zaal. Dark Sarah zangeres Heidi Parviainen heeft haar muziek zelf het label ‘cinematographic metal’ opgeplakt. Dat dekt de lading vrij goed. Het uit zich in symfonische metal met theater en filmachtige muziek. Live lijkt er echter iets te missen. Er zijn geen filmbeelden of iets dergelijks terwijl de muziek daar wel om vraagt.
Heidi Parviainen is duidelijk het middelpunt in Dark Sarah. Met een glimlach van oor tot oor laat ze blijken het goed naar haar zin te hebben. Ze maakt ook indruk met haar klassiek geschoolde stem. De overige bandleden, gehuld in steampunk outfits, moeten genoegen nemen met een rol op de achtergrond. Met Juha-Pekka Leppäluoto heeft Dark Sarah een special guest meegebracht. De zanger van Harmaja die in het verleden actief was bij Charon en Northern Kings is bij de helft van alle gespeelde nummers aanwezig. Het levert goede duetten met Heidi op.
Met een mix van nummers van beide albums wordt er een uur volgespeeld. De avond wordt afgesloten met het nieuwe ‘Trespasser’ dat te horen zal zijn op het derde album dat nog in de maak is. Ook dit album zal via crowdfunding gefinancierd moeten worden. Deze cd zal de titel ‘The Golden Moth’ gaan dragen.
Foto’s (C) Frans van Arkel
