Temple of Switches – Helium parade



Mike Monda is de zanger/multi-instrumentalist van de prog band Temple of Switches. Hij speelt o.a. bas, gitaar en keyboards. Bovendien heeft hij een aantal nummers zelf gemixed en gemastered. Voor drums doet hij een beroep op drum programma’s en gastdrummers. Gast vocalist is Clara Hembree. ‘Helium parade’ is de opvolger van het album ‘Temple of Switches dat twee jaar geleden uitkwam’.

‘The circling sky’ heeft wat kraakjes met de start, en roept daarmee de sfeer van een oude lp op, met bijpassend licht dof geluid. De hoge ‘neuriënde’ zang van Clara Hembree zorgt in eerste instantie voor contrast met de lage tonen van de muziek. Deze openingstrack bevat een aantal wendingen, ik verwacht nog climax maar het einde is weggedraaid.

‘Carousel’ rockt meer dan de voorgaande nummers. Mike laat lekkere bas grooves horen. Dit geeft een prima combinatie met de vrij hoge zang Clara Hembree. Het geluid loopt leuk heen en weer in de koptelefoon. Dit was nog beter naar voren gekomen als geluidskwaliteit perfect was geweest. Toch hoor je wel degelijk allerlei leuke details. Je hoort de wendingen van de verschillende delen in deze track. Mooi wegstervend einde.

Geluiden van een ruisende zee in ‘Song for Deetjens’. De mysterieuze klanken van deze instrumentale track zijn experimenteel van aard. Het geluid van een fluit combineert er mooi bij, en is goed verdeeld over koptelefoon. Deze heerlijke dromerige track eindigt met het ruisen van de zee. En vormt een groot verschil met het snellere ‘Frown’.
‘Jaded maidens’ start rustig, zonder drums. Weer is de verdeling goed in de koptelefoon. Het sombere geluid van ‘strijkers’ is mooi toegevoegd. Daarna krioelen diverse toetsen en snaren even door elkaar. Apart maar boeiend. Toch mis ik net een climax.

Dit nieuwe album verschilt met het vorige. Dat was meer rockend, meer toetsenwerk en een andere zanger. Hierdoor waren de nummers daar anders opgebouwd dan op ‘Helium parade’. In sommige tracks van dit nieuwe album mis ik ‘kop en staart’ in de opbouw. Een aantal tracks eindigen in een fade out. Terwijl ik had verwacht dat er nog een heel stuk achteraan zou komen. De zang van Mike klinkt niet overal hetzelfde. In ‘Meadows’ is zijn stem wat nasaal. En in onder andere ‘Frown’ wordt zijn stem vervormd. De echte kleur van zijn stem blijft deels verborgen. Variatie is goed op een cd. Hier voelen de nummers niet direct als een geheel, maar als een verzamelalbum. Dit is geen punt van kritiek. Maar om duidelijk te maken dat dit album geschikt is om te luisteren als je wat afwisseling op één album wilt horen.

(77/100, Eigen beheer)

Tracklist:
1 The circling sky 3.46
2 Meadows 3.51
3 Carousel 7.51
*the stormy sea
*hall of decision
*isolation
*the hourglass
4 Song for Deetjens 4.58
5 Frown 2.03
6 Tiny rings 3.09
7 Jaded maidens 3.33