Necrophobic – Mark of the Necrogram
|Vijf jaar na hun laatste volledige album is er dan weer een nieuwe plaat van het Zweedse Necrophobic, hun achtste inmiddels genaamd ‘Mark of the Necrogram’. Er is in de tussentijd wel wat veranderd in de bezetting van de band, Joakim Sterner (drums) is nog het enigste overgebleven originele lid nadat in 2013 gitarist en mede-oprichter David Parland is overleden. De bezetting wordt verder gecompleteerd door zanger Anders Strokirk, gitaristen Sebastian Ramstedt en Johan Bergeback en op basgitaar Alex Friberg.
De start van het album knalt er lekker in met het titelnummer van de plaat ‘Mark of the Necrogram’, furieuze death-thrash black metal wordt op hoog tempo de luidsprekers uitgeblazen. Dit is waar Necrophobic goed in is. Tijd om bij te komen krijg je niet want ook ´Odium Caecum´ is een brute knaller met uitstekend gitaarwerk, knallende drums en ook de stem van Anders klinkt lekker rauw. De verrassing komt bij het derde nummer ´Tsar Bomba´, een veel bombastischer nummer dan we gewend zijn van Necrophobic, met een rustig middengedeelte en iets totaal anders. De voortzetting met ´Lamashtu´ laat ook een beetje de stijl verandering horen op de weg die was ingeslagen met ´Tsar Bomba´. Een midtempo opbouw, met veel melodieus gitaarwerk, en gelukkig een middenstuk waar alle registers weer opengaan op volle snelheid. Vlammende solos, dreigende zang en immer beukend drumwerk maken de afwisseling compleet.
Met het navolgende ´Sacrosanct´ klinkt alles weer als vanouds, lekker aggressief en bruut, zo klinkt Necrophobic toch op z´n best. Zo ook op het opvolgende ´Pesta´, wat vorig jaar al eens als ep was uitgebracht, vurig als de hel! De productie van het album klinkt uitstekend, alle instrumenten zijn duidelijk te onderscheiden en de sound van het gitaarwerk is fantastisch. De band is duidelijk geëvolueerd en dat hoor je, zonder overigens te verzwakken. Met ´Requiem for a Dying Sun´ krijgen we weer een andere kant van Necrophobic te horen, een wat trager en heavier nummer, met duidelijk wat meer progressieve invloeden. ´Crown of Horns´ is weer een up tempo nummer, waarin toch ook de progressieve kant enigszins wordt voortgezet. De band weet met ´Mark of the Necrogram´ een zeer gevarieerd en afwisselend album neer te zetten, zonder hun roots te verloochenen, al zullen fans van het eerste uur misschien wat meer moeite hebben met deze nieuwe plaat. ´From the great above to the great below´ gaat weer iets meer op de bombastische toer, maar onmiskenbaar Necrophobic. Het afsluitende ´Undergangen´ is een instrumentaaltje met een leuke solo, wat eigenlijk meer als een outro klinkt.
Necrophobic zet hier een goed, gevarieerd album weg en bewijst er wel degelijk nog toe te doen!
(85/100, Century Media Records)
Tracklist:
1. Mark of the Necrogram
2. Odium Caecum
3. Tsar Bomba
4. Lamashtu
5. Sacrosanct
6. Pesta
7. Requiem For A Dying Sun
8. Crown of Horns
9. From The Great Above To The Great Below
10. Undergangen
(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)