Woebegone Obscured – The Forestroamer
Op 27 juli heeft de Deense band Woebegone Obscured hun album ‘the Forestroamer’ uitgebracht. Voorheen was de band altijd independent, maar nu wordt dit album via het label Aesthetic Death Records uitgebracht. Al sinds 2003 maakt de band Death/ Doom metal muziek met teksten over thema’s als occultisme, natuur, en melancholie. Deze derde full-length album omschrijft de band als hun meest persoonlijke en experimenteels te album tot nu toe. De band geeft aan muzikaal veel de grenzen te hebben opgezocht in hun sound en lyrics.
Is deze band met dit album ook daadwerkelijk vernieuwend in dit genre? Want sowieso is het lastig om in de Doom/ Death metal sound vernieuwend te zijn… In elk geval doet de band een poging tot afwisseling in sound en vocalen in de openingstrack ‘The Memory and The Thought’, waarin ze vocaal mystieke zang met grunts afwisselen onder een atmosferische gitaarriff en bass sound. Muzikaal gezien doen zij zeer zeker een geslaagde poging om verrassend te klinken, want de tracks klinken afwisselend en kennen in z’n geheel een mooie overlap met elkaar in sound en vocalen. Dit hoor je ook in de daaropvolgende track ‘Drommefald’, waarin grunts worden afgewisseld met uitstekend drumwerk en gitaarmelodie en midtempo riffs.
‘Crimson Echoes’ is een instrumentaal intermezzo bestaande uit slechts een zacht klinkende gitaarmelodie, die de luisteraar begeleidt naar de titeltrack ‘The Forestroamer’. Tijdens deze track vraag ik mij steeds af waar de band heen wil qua sound en stijl. Het lijkt een beetje alle kanten op te schieten. Weliswaar speelt de band gedurende deze gehele track in mid tempo afgewisseld met stevige drumwerk en dito gitaarriffs, maar weten de luisteraar daarmee niet echt vast te houden. De vocalen weten deze aandacht ook niet vast te houden en neigen tevens meer naar roggelen dan echte grunts. Een guest appereance in de vorm van een vrouwenstem op deze track weet de afwisseling er ook weinig in te brengen. Je vraagt je als luisteraar af wat haar bijdrage nou precies is op deze track.
De afsluitende track ‘Dormant in The Black Woods’ zet na een lang intro in met mystieke vocalen, afgewisseld met lange, instrumentale stukken van drums, slowtempo gitaarriff en vrouwen zang op de achtergrond. Klinkt op zich niet slecht, ware het niet dat je jezelf afvraagt waarin de een de ander aan moet vullen. Want dat doet het overduidelijk niet. Niets vult elkaar aan, waardoor de track een saaie, eenrichtingsweg lijkt waarin van alles en nog wat gebeurt.
Prima gespeeld en prima in harmonie met grunts en mystieke vocale sound. Alleen, is het vernieuwend? Nee, dat is het niet. De meeste, ruim dertien minuten durende tracks klinken weten niet altijd even lang de aandacht vast te houden. Zowel muzikaal als vocaal lijkt de band niet goed te weten wat ze nou precies willen. Misschien dat ze dat hebben bedoeld met hun meest experimenteels te album tot nu toe? Want dat experimentele, dat heb ik er op geen enkele manier niet uit kunnen halen. (50/100) (Aesthetic Death Records)
Tracklist The Forestroamer:
1. The Memory and The Thought
2. Drommefald
3. Crimson Echoes
4. The Forestroamer
5. Dormant in The Black Woods
