Kingcrow – The Persistence
De Italiaanse band Kingcrow laat zich niet makkelijk in een hokje plaatsen, want ze spelen een mix prog-en post rock. Hier voegen ze niet alleen alternative rock aan toe, maar ook metal en zelf shoegaze. Door hun ruime invloeden is het afwachten wat we op ‘The Persistence’, hun 7e album, mogen verwachten. Het eerste stukje van Drenched’ is door de lang aanhoudende tonen uiterst kalm. De wending naar een portie rock is prima. De wendingen die volgen voel je soms aankomen. Anderen zijn onverwacht. Maar mooi zijn ze allemaal. Dat geldt niet alleen voor de wendingen zelf, maar ook voor de veranderingen van stijlen die je hoort. De klank van zwaardere snaren mengt zich met de hogere tonen van de toetsen. De vriendelijke sound van de stem van Diego Marchesipast daar prima bij. De drums klinken her en der een beetje vlak en dof. Verder is dit een gave openingstrack.
‘Everything Goes’ heeft een mysterieuze start. Weer zijn er lang aanhoudende tonen. Tegelijkertijd wordt er ook iets sneller gespeeld. Zo is deze track dromerig en boeiend tegelijk. Er is een goede verdeling van de details in de koptelefoon. Je hoort meerdere stemmen door elkaar heen zingen. Ieder met zijn eigen tekst. Toch blijft de harmonie bestaan. Deze track heeft een mooie opbouw naar een strak gespeeld eind.
De titeltrack heeft in het begin een lichte elektro sound, vervolgens krijgen de rockende elementen even de overhand. Dan begint Diego te zingen over “The never ending strugglle “. De muziek is intens en strak gespeeld. De metal invloeden komen naar boven. Hierdoorheen zijn hogere tonen verweven. Het drumwerk zorgt voor een mooi ritme. Weer vormen de meerdere vocalen een prima blend. Bovendien zijn er weer fantastische wendingen. ‘The Persistence’ lijkt weg te sterven, maar er wordt nog een instrumentaal stukje aan vast geplakt.
Night’s Descending heeft een klein gespeeld intro. De stem Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation) raakt mij meteen. De achtergrondzang wordt ingezet als instrument en smelt samen met de muziek. Langzaam worden tempo en volume iets opgebouwd, Daniel’s stem gaat hierin mee. Dan duikelt het volume omlaag. Daniel zingt bijna op een hartverscheurende manier. Ook in de muziek, met name in het gitaarspel hoor je de emotie terug. Het klein gespeelde stuk op het laatst maakt hierdoor extra indruk. Al eindigt dit nummer wel vrij onverwacht.
Na nog twee bijzondere tracks is het album afgelopen.
Het geluid op ‘The Persistence’ is wat groezelig en/of donker. Deze zwaardere sound past bij de zwaardere muziek. Maar de akoestische, rustig gespeelde delen klinken hier minder helder en sprankelend. Terwijl de wat meer heavy muziek niet erg ‘dondert’ Daardoor zijn de contrasten tussen de lichte en zwaardere muziek wat aan de kleine kant.De meerdere vocalen vormen een constante eenheid en zijn altijd in balans met de muziek.
Kingcrow weet me steeds te verrassen onder andere met aparte, maar boeiende ritmes. Het is bijna bizar zoveel invloeden je hoort binnen (bijna) ieder nummer. Toch vliegt Kingcrow nergens uit de bocht. Door het grote aantal wendingen komt er soms veel op je af, en zijn sommige stukjes van enkele tracks wat onrustig. Daarom moet je dit album echt een aantal keer luisteren om het te laten bezinken. ‘The Persistence’ is toegankelijk voor de liefhebber van complexe muziek.
(77/100 Sensory – a division of The Laser’s Edge Group)
TRACKLIST – THE PERSISTENCE
01. Drenched
02. Closer
03. Everything Goes
04. Folding Paper Dreams
05. The Persistence
06. Every Broken Piece of Me
07. Devil’s Got a Picture
08. Night’s Descending
09. Father
10. Perfectly Imperfect
LINE UP KINGCROW
Diego Marchesi- lead- en backing vocals
Diego Cafolla – gitaar en backing vocals
Ivan Nastasi – gitaar en backing vocals
Thundra Cafolla – drum en percussie
Cristian Della Polla – keyboards en synthesizers
Riccardo Nifosì – bas
