Delain bewijst superstatus in Patronaat
Superstatus! De ster van Delain is nog steeds rijzende, en de band is hard op weg om zich te gaan nestelen op de koppositie binnen de female fronted rock. Via een nauwkeurig zelf uitgestippelde route is de band aanbeland bij het hoogste platform. Er is een hoop gebeurd sinds hun debuut ‘ Lucidity ‘ uit 2006. Bij elk album legden ze de lat hoger. En na hun laatste album ‘Moonbathers’ trakteerde de band hun fans nog maar eens op een live dvd ‘A decade of Delain , live at Paradiso’. Volgend jaar komt er een nieuw album en speciaal voor de fans heeft Delain een EP gemaakt die naadloos tussen de dvd en het nieuwe album in past.
De EP presentatie is maar voorbestemd voor twee plaatsen. Keulen had de premiere en vrijdag 12 oktober is het de beurt voor het Patronaat in Haarlem. Dat de band ongekend populair is verklaard direct de grote drukte die al vroeg in de avond gaande was. Maar goed, het concert was dan ook al maanden van te voren uitverkocht. Helaas voor de fans was de EP nog niet verkrijgbaar omdat men met enige vertraging te maken had. Wel worden er twee nieuwe nummers gespeeld.
Geen voorprogramma vanavond, maar twee uur Delain is waar we voor gekomen zijn. En ruim over negen start het intro en staat de band op de buhne. Charlotte straalt al vanaf de eerste noot in haar prachtige rode outfit. Direct na de opener ‘Go Away’ is het al de beurt aan het eerste nieuwe nummer ‘ Masters of Destiny ‘. Een typisch Delain nummer, de fans vinden het prachtig en de stemming zit er gelijk goed in. Dat Delain een goed geoliede machine is bewijst men met ‘Suckerpunch’ en ‘The hurricane’, wat hen haast een staande ovatie oplevert.
Dan maakt gast muzikante Elianne Anamaat met haar chello haar opwachting in de nummers ‘Scarlet’ en ‘Dance Macabre’. Het dak gaat er haast af bij het nummer ‘Fire with Fire’. Ook gast muzikant George Oosthoek is uitstekend bij stem in het nummer ‘Hands of Gold’ . De band vervolgt hun optreden met ‘Sleepwalkers Dream’, een nummer van hun debuut album ‘Lucidity’. Kersverse drummer Joey de Boer mag samen met gitarist Timo Somers laten horen wat zij kunnen. En dat is niet gering.
Met ‘Pendulum’ vervolgt de band de set en komen we George Oosthoek wederom tegen in het fabelachtig mooie nummer ‘Pristine’. Het enthousiasme van het publiek neemt steeds grotere vormen aan en de band speelt een gewonnen wedstrijd. Bandleider Martijn haalt zijn zoontje nog even op het podium en er zijn opvallend veel ‘een op een ‘ momenten tijdens de show. Allemaal lijken ze ontzettend te genieten van hun show. Na ‘Mother Machine’ en ‘Don’t let go’ gebeurt er bij ‘The Gathering’ iets magisch. Het nummer levert een ongekende ovatie op bij het publiek en Charlotte is zichtbaar ontroert en laat haar tranen de vrije loop.
Dan volgt er weer een kersvers nieuw nummer ‘Hunter’s Moon’ dat zeer goed ontvangen word door de dolgelukkige fans. De band neemt in stijl afscheid met ‘We are the others’ en het outro ‘The Monarch’. Het was een geweldige avond van een van de allergrootste bands in Nederland.
Foto’s (c) Lenny van Dijk
