The White Buffalo verovert Doornroosje met akoestische rock ‘n roll

The White Buffalo is tegelijkertijd een bandnaam en het alter ego van Jake Smith. Smith is gezegend met een prachtige stem die het midden houdt tussen Bob Seger en Eddie Vedder. The White Buffalo schept er eer in om niet op een specifiek genre vastgepind te kunnen worden. Jake Smith’s muzikale verleden is gefundeerd in country en punk. Maar op zijn meest recente album heeft de band er ook gelijke delen soul, blues en rock ’n roll aan de muzikale cocktail toegevoegd. The White Buffalo is bekend geworden van haar muzikale bijdragen aan ‘Sons of Anarchy’ en stond dit jaar onder meer op Rock Werchter. Vanavond doet de band uit zuid-Californie de kleine zaal van Doornroosje aan voor een uitverkochte show. Doornroosje is gevuld met een gemêleerd met veel jongeren en stelletjes.

Geen voorprogramma vanavond, the White Buffalo doet het, zoals eigenlijk alles, volledig op eigen kracht. Het drumstel staat vooraan op het podium zodat het trio bestaande uit zanger/gitarist Jake Smith, drummer Matt Lynott en bassist Christopher Hoffee gebroederlijk naast elkaar opgesteld zijn. Maar laat er geen misverstand over bestaan: Jake Smith is de frontman van de band, alles staat in het teken van zijn prachtige stem en sprekende indringende songs. De show staat in het teken van White Buffalo’s meest recente album ‘Darkest Darks, Lightest Lights’. In de 22! nummers tellende setlist is echter ook veel ruimte voor oudere klassiekers uit het rijke oeuvre van the White Buffalo. De songs  van the White Buffalo zijn verhalend, observerend en intens, met een scherp oog voor de zelfkant van de Amerikaanse maatschappij, altijd met mededogen. Het trio zet een krachtig geluid neer, met donderende drums, rommelende bassen en melodieuze gitaren, die het fundament vormen voor de glorieuze vocalen van Jake Smith. Een eerste hoogtepunt van de show is het intense, klein beginnende ‘Love Song #1’ waarin Jake zowel warm en liefdevol als intens schreeuwend de liefde betoont. Doornroosje geniet. Afwisselend door hartstochtelijk mee te zingen en met gesloten ogen de muziek te ondergaan. In het energiek groovende ‘Avalon’ is de referentie naar de stem van Pearl Jam’s Eddie Vedder het sterktst. Niet alleen door Jake’s warme stem, maar vooral ook door de zeggingskracht in zijn vocalen. The White Buffalo wisselt kleine, intense ballads af met energieke rock ’n roll. ‘Stunt Driver’ is een prachtig voorbeeld van the White Buffalo’s akoestische rock ’n roll: rauw en slepend. Het solo gezongen ‘Wish it Was True’, een doorleefd verdrietig lied over hoop, verlies en vertrouwen is het hoogtepunt van de avond, intens, kwetsbaar en krachtig.

Het publiek in Doornroosje moet na het wegsterven van de laatste noten van ‘How the West Was Won’ even op adem komen om te beseffen wat haar is overkomen. The White Buffalo weet met minimale bezetting en middelen Doornroosje bijna 2 uur intens te laten genieten van een enerverende akoestische rock ’n roll show.