Remember Phil en Gary’ weer een gedenkwaardige avond in De Bosuil

Voor de achtste keer wordt er op 2 februari met ‘Remember Phil and Gary’ een eerbetoon gegeven aan Phil Lynott en Gary Moore in De Bosuil in Weert. Met de Nederlandse Thin Lizzy tribute band ‘Parris’ en de Gary Moore Tribute Band belooft dit weer een topavond te worden.

Als eerste mag de Oostenrijkse band Bad Chihuahua hun kunnen laten horen. Ze spelen een unieke set met solonummers van Phil Lynott. Het eerste nummer is ‘Yellow pearl’, en dat is een aardige kennismaking met deze band die maar liefst drie gitaristen heeft. ‘What’s the matter’ is één van de nummers waarin het orgel goed te horen is. Frontman Barry James Thomas staat duidelijk met plezier op het podium. Hij heeft redelijke power in zijn stem, maar niet alles is volledig zuiver gezongen. De woorden die hij in ‘Old town’ bijna solo zingt, zingt hij gevoelig en maakt daardoor indruk. Naarmate de set vordert, worden de mannen wat losser. Pas nadat gastgitarist Laurence Archer (onder andere UFO en Phil Lynott’s Grand Slam) mee gaat spelen, gaat het concert meer leven. Het is mooi om de uitwerking te zien die Laurence heeft op de band. ‘Rosalie’ is het laatste nummer, en wordt met meer enthousiasme ontvangen door het publiek. Dit is een leuk opwarmertje voor de avond die nog komen gaat.

Gary Moore Tribute Band

De Gary Moore Tribute Band is de eerste main act. Pascal Remans heeft de leadzang in het openingsnummer ‘Wishing well’. Jan Willem Ketelaers heeft de leadzang in ‘Over the hills and far away’. Net als Pascal beschikt hij over een krachtige stem en een flinke dosis charisma. Er wordt volop meegezongen door de aanwezigen. Dit is het ‘vuurwerk’ waar op gehoopt wordt. Er is volop interactie tussen de bandleden onderling en met het publiek. Alle mannen bruisen van de energie en dat geldt ook voor bassist Frank de Groot. Niet alleen gitarist Marcel Coenen speelt onvoorstelbaar goed. Ook Freek Gielen laat prima van zich horen. Er is totaal geen rivaliteit tussen deze twee mannen. Voor ‘Blues is alright’ komen er blazers op het podium, trompettist Jack Geerlings, Pieter Loijen op slide trombone en saxofonist Christian Martens geven dit vrolijke nummer een meerwaarde.

Net als altijd drumt Hans in ‘t Zandt strak, hard waar het kon, en ingetogen waar het moet. Bij ‘Empty Rooms’ gaat hij mooi mee in de flow. Jan Willem zingt de woorden met emotie. Weer is de solo van Marcel super. BloYaTop gitarist Mark Vergoossen (alias Mark Ferguson) voegt zich voor ‘Walking by myself’ bij de band. Zijn rockende, bruisende manier van spelen laat hij ook vanavond zien en horen. Hij is één met de groep en speelt een tijdje zij aan zij met Frank. Beiden genieten zichtbaar.

Toetsenist Rene Kroon is nauwelijks zichtbaar, maar je hoort hem wel. Gitarist Rob Orlemans speelt enkele nummers mee, waaronder ‘Pretty Woman’. Dit wordt zeer gewaardeerd door de aanwezigen. Na enkele power nummers is het tijd voor het ingetogen ‘Midnight blues’. Dit wordt geweldig gezongen en gespeeld. Patricia Stewart Moore zingt, net als vorig jaar, een paar nummers mee. Haar samenzang komt vooral in ‘Still got the blues’ mooi uit.

Veel te snel wordt het laatste nummer ‘Out in the Fields’ gespeeld. Jan Willem vraagt nog: ”You want another one?”, en dat wordt met gejuich ontvangen. Mark en Laurence verschijnen weer voor ‘Back on the streets’, waarna dit sublieme concert echt ten einde is.

Parris

Het is al na half twaalf als Parris op de bühne verschijnt. John Cuijpers is zanger van een groot aantal bands. Deze avond mag hij zijn spirit tonen als frontman voor Parris. Thin Lizzy’s negende studioalbum ‘Black Rose’ wordt integraal gespeeld, dus trappen ze af met ‘Do anything you want to’. De energie spat direct van het podium af. De gitaar van Mark Vergoossen is aan de harde kant ten opzichte van de rest. Wat kan deze man rocken met zijn zes snaren! Het gitaarspel van Gert-Jan Roemen is ook zeer goed. Er is een prima samenwerking tussen deze twee mannen. Regelmatig staan naast elkaar te spelen, waarbij Mark de hals van zijn gitaar vaak naar het plafond richt.

‘Sarah’ is een duet met Mendy Sneijers. Cyrill Wulms levert een aandeel op akoestisch gitaar. Energiebom Mark past zijn rockende manier van spelen mooi aan tijdens dit rustigere nummer.

Bij aanvang van ‘Got to give it up’ gebruikt drummer Hans in ‘t Zandt stokken met zachte uiteinden. Gert-Jan neemt hier het voortouw qua gitaarspel. Bassist Gerard Gubbels wordt deze avond vervangen door niemand minder dan Rob van der Loo, bassist van de Nederlandse symfonische metal band Epica. Kenners weten van tevoren dat we geweldige baspartijen gaan horen. Mark speelt zijn uitgebreide solo met zo’n bezieling dat hij de wereld om zich heen lijkt te vergeten. Nadat alle nummers van ‘Black Rose’ gespeeld zijn, volgt er nog een flink aantal nummers. De battle tussen Mark en Gert-Jan in ‘Emerald’ is fenomenaal.

‘The boys are back in town’ is het laatste nummer, maar er volgt gelukkig een toegift. Dit is ‘The Rocker’. De hele band, behalve Hans, loopt de zaal in. Daar staan vier kanjers tussen het publiek te spelen en zo wordt deze avond nòg specialer. Het concert is royaal na 01.00 uur afgelopen hoewel het nog een tijd gezellig blijft in De Bosuil.

Foto (c) Barbara van Geffen