Decarlo – Lightning Strikes Twice

Decarlo is een nieuwe groep van Tommy DeCarlo. Dat zegt misschien niet iedereen iets, maar deze man is al sinds 2007 de zanger van de band Boston. Samen met zijn zoon op gitaar en nog twee andere voor de drums en basgitaar vormt hij dus nu ook zijn eigen groep. Wat wel meteen duidelijk is, is dat ook deze groep AOR rock maakt in de sferen van Boston, Foreigner, REO Speedwagon etc. Na een aantal jaren getoerd te hebben in de Verenigde Staten is het nu dus tijd voor een eerste album.

De stem van Tommy DeCarlo doet enorm denken aan Joseph Williams van Toto, zeker op de latere nummers. Ook is hij een beetje te vergelijken met de zanger van The Night Flight Orchestra. Zijn stem heeft nog vrijwel niets geleden en klinkt erg goed en passend bij de muziekstijl. Boston koos hem niet voor niets als nieuwe leadzanger. Ook zijn zoon Tommy DeCarlo Jr bewijst een goede gitarist te zijn die lekkere solo’s kan spelen. De nummers zijn stuk voor stuk fijne rock nummers. Je zou ze in principe allemaal kunnen horen op de classic rock radio zenders en denken dat het ook echt uit eind jaren 70/jaren 80 komt. De meeste nummers hebben dan ook een meerstemmig refrein, wat toch wel een van de kenmerken is van het genre.

Bij zo’n AOR band horen natuurlijk ook echte liefdes ballads. Die staan er met ‘The One’ en ‘Still In Love’ dan ook op. Op beiden zijn ook fijne solo’s te horen. Die jongen kan echt wel gitaar spelen. Ook met die meerstemmige refreintjes.  Het is allemaal ontzettend voorspellend eigenlijk, maar de muzikanten weten wat ze doen. Er staat één nummer op wat totaal overbodig is om er apart op te zetten. ‘Into The Storm’ is slechts één minuut en zes seconden lang en bestaat alleen uit, je verwacht het niet, stormgeluiden. Daarna komt titeltrack ‘Lightning Strikes Twice’. Ja het sluit mooi op elkaar aan en het is een passend intro, maar moet dat echt een apart nummer op het album zijn? Daar hadden ze beter één nummer van kunnen maken en dan een halve minuut van de donderslagen kunnen afknippen en was het effect nog steeds hetzelfde. ‘You Are The Fire’ zou ook uit de discografie van Toto kunnen komen. In de jaren 80 zou dit zeker een hit zijn geweest. Persoonlijke favoriet is ‘There She Goes’.

Dit is gewoon een zeer degelijk arena rock album. Pakkende nummers, wat aan de zoete kant qua tekst natuurlijk. Goede muzikanten, hele fijne gitaar solo’s een paar solo’s op de keyboards en leuke refreintjes. Zeker de moeite waard voor de fans van AOR. (75/100) (Frontiers Music s.r.l.)