Jargon -The Fading Thought

Jargon is de frontman van de Griekse band Verbal Delirium. Deze artrock/ prog rock band bestaat zo’n 15 jaar bestaat. Bij live optredens voel je de passie van Jargon beter dan op hun cd’s . ‘The Fading Thought’ is het eerste solo album van Jargon. Ik hoop dat zijn bezieling op deze cd duidelijk naar voren komt.

‘The Fading Thought’ opent met het instrumentale ‘The Film’. Het zachte en tedere pianospel komt onder de handen van Jargon vandaan. Daar komen de sombere klanken van strijkinstrumenten bij, het raakt me. Langzaam wordt er iets sneller en lichter gespeeld, maar de emotie blijft. De verandering terug naar ingetogen verloopt gracieus. De strijkinstrumenten zijn soms heel subtiel op de achtergrond te horen. Op andere momenten komen ze meer naar de voorgrond, alles is in complete harmonie. Het einde is prachtig minimalistisch.

Tempo en volume liggen in ‘In Search Of The Invisible Thin Line’ vrijwel meteen hoger, maar de klassieke elementen blijven. Jargon’s stem sluit goed aan bij de muziek. Het geheel luistert makkelijk weg, toch zit alles fantastisch gedetailleerd in elkaar. De opbouw naar het einde heeft een mooi vleugje dramatiek. Non stop loopt dit over naar het instrumentale ‘Dance Of The Framed Words’. Hier zit ook een prima gedoseerd stukje drama in verwerkt.

De eerste zinnen van Jargon in ‘The Fading Thought’ zijn breekbaar gezongen. Als hij even later met meer volume zingt, blijft hij overtuigen. De klassieke invloeden zijn even weg, maar de muziek is nog steeds intrigerend. Het geluid van de keyboard is mooi verdeeld over  de koptelefoon. Zelfs met alleen zijn stem en rustig pianospel blijft Jargon mijn aandacht volledig vasthouden.

Jargon heeft alle teksten en muziek geschreven. Maar Nikitas Kissonas heeft de muziek voor het strijkers kwartet gecomponeerd en gearrangeerd. In het instrumentale ‘Light’ laten ze horen zijn deze mannen meesters zijn in “less is more”.

Ieder nummer wordt met passie gespeeld en gezongen. Zo ook ‘Time Is Running Out’. Het meest emotionele nummer is wellicht ‘How Can I?’  Dit nummer gaat over hoe iemand zich staande houdt in een depressie, zonder dat de duisternis vat op hem krijgt.

De eerste zinnen zijn bijna fluisterend en klinken vervormd. De stem van Lupe vormt een mooie aanvulling. Ineens gaan tempo in zang en muziek omhoog. De elektronische kant van de toetsen klinkt nu samen met licht rockende elementen. De mysterieuze sfeer blijft, deze past bij de verwarring. Er zijn nogal wat veranderingen in zang en muziek, soms is de sfeer bijna bizar. Dat maakt het alleen nog maar boeiender. Uiteindelijk wordt de strijd om een ‘normaal’ leven te leiden verloren. De hectische opbouw naar het einde is prima gekozen.

‘The Last Temptation’ is ook gevuld met bezieling. Zang en muziek blijven constant een eenheid vormen. Alle nummers zijn prachtig opgebouwd. Daarom zijn we veel te snel zijn we aangekomen bij het laatste nummer ‘Window To The World’. Hierin wisselen rockende delen soms plotseling af met klein gespeelde, klassieke stukken. Deze klein gezongen zinnen over “mother” raken mij.

De langzame opgebouwde verandering naar rock verweven met klassiek die hierop volgt is subliem gekozen. Nu klinkt er zoveel onrust in zang het muziek dat het aanvoelt als radeloosheid. Deze onverwachte climax is fantastisch, langzaam dooft de paniek uit. Dan is het stil… deze stilte laat ik even op mij inwerken.

Hoewel de geluidskwaliteit iets beter had gekund is de pure sound zeker goed. Het evenwicht tussen toetsen en strijkinstrumenten is perfect. Het mag duidelijk zijn dat de gepassioneerde Jargon een zeer goed debuut album heeft gemaakt. (89/100) (Eigen productie)

Tracklist:

01.     The Film 05:33                

02.     In Search Of The Invisible Thin Line 04:53               

03.     Dance Of The Framed Words 02:38                

04.     The Fading Thought 07:17          

05.     Light 03:53           

06.     Time Is Running Out 06:53         

07.     How Can I? 06:21             

08.     The Last Temptation 07:09        

09.     Window To The World 04:54

Line up:

Jargon – Zang, Keyboards, Piano

Nikitas Kissonas – Gitaren

Leonidas Petropoulos – Bas

Wil Bow – Drums

Kostas Karitzis – Viool

Stelios Papanastasis – Alt viool

Thodoris Mouzakitis – Viool

Aris Zervas – Cello

Lupe –Extra stem in ‘How Can I?’