Bisönte – Ancestral Punishment

Esther Kessel-Tamerus | 31 October 2020 | CD | No Comments

Weinig mensen zullen het Spaanse project Bisönte kennen, geen wonder want dit project kwam begin dit jaar van de grond. Maar echte nieuwkomers zijn de bandleden niet, zo kennen we gitarist Vicente Payá van de death metal band ‘Unbounded Terror’ en de death/doom band ‘Golgotha’. María J. Lladó zong op ‘Burning the Disease’, het nieuwste album van de ‘Golgoltha’. Bassiste Andrea Trujillo plus drummer Pablo Herrero kwamen erbij, en al snel namen ze hun debuutalbum ‘Ancestral Punishment’ op. In november is de release van deze EP, hierop staan zes nummers. De teksten gaan over de vernietigende invasie van vreemdsoortige wezens. Hun stoner/doom muziek is zwaar, donker, en heeft een depressief randje. Voor een fysiek exemplaar kun je kiezen uit cd, lp en zelfs cassette.

Het album heeft een sferische opening, dit is lichter dan je zou verwachten. Maar na zo’n 20 seconden krijgt ‘Our Home’ de zware sound waar ik op rekende. Het geluid is aangenaam groezelig. De zang van María klinkt vervormd. Haar stem is natuurlijk een stuk lichter dan de muziek, dat contrast is even wennen. De rust, die meer lijkt op een drop out is merkwaardig. Op de achtergrond hoor je af en toe een korte grunt van Vicente. Even is het geluid uit het linkerdeel van de koptelefoon weg, dit voelt onnatuurlijk aan. Korte tijd later is er een drop out. De bliepende geluidjes waarmee deze track eindigt, lopen door in ‘Two Worlds’. Ook hier zijn er gave grunts, nu zijn ze wat meer op de voorgrond, ze vormen een perfecte match met de muziek. Klein gespeelde en gezongen delen worden afgewisseld met aangename zware stukken. Hierin is María wat lastiger te verstaan, want haar stem is vrij zacht in vergelijking met de zwaardere sound. Met bijzondere geluiden en muziek gaan we non stop verder met ‘Where Strangers Reside’. De muziek is nu prima verdeeld over de koptelefoon. Hoewel er een donker randje qua sfeer is, is het geheel niet te deprimerend. Het blijft dus toegankelijk, dit sterft monotoon weg naar ‘The Arrival Of Our End’. Weer trekt het intro de aandacht, de (uitgebreide) rust is goed geplaatst. Zang en muziek hebben vooral hier een depressieve en monotone flow, en toch is het intrigerend! Er zijn meerdere rusten in verwerkt, daarnaast zijn er ook enkele tempoversnellingen. De minimalistische stukjes zijn goed verweven tussen de doom en stoner. Na een passend stukje onrust, wordt er korte tijd vrij strak maar duister gespeeld. Op het einde van deze goed opgebouwde epic is er een langaanhoudende toon. En zo begint ‘Ancestral Punishment’. Het eerste stukje heeft wat opzwepends in zich. Hoewel de sfeer minder ‘depri’ is, blijft de sound over het algemeen toch lekker diep en zwaar. Al eindigt deze titeltrack onverwacht klein. Daar sluit ‘New Beginning’ mooi op aan. Het akoestische gitaarspel zorgt voor melancholie. Deze laatste track is heel kalm, zeker voor doom/stoner. En toch past het prima bij de voorgaande nummers.

Bisönte maakt diepe, zware muziek waar ze lichtere elementen in verwerken. De groezelige sound is vet dik aangezet. De nummers zijn goed opgebouwd, en het depressieve randje is nergens overheersend. De kenmerkende leadzang van María past prima in het geheel. De stem van Vicente mag dan een subtiele toevoeging zijn, maar het is fantastisch gedaan! Er zijn diverse details in de muziek, die je niet allemaal bij de eerste luisterbeurt hoort. ‘Ancestral Punishment’ is dus een goed debuut, en ‘Bisönte’ is een bandnaam om te onthouden! Wil je ze op Face Book zoeken, typ dan: Bis·nte. (81/100)(Xtreem Music)