The Emerald Dawn – To Touch the Sky

De Engelse symfonische prog band The Emerald Dawn is opgericht door de multi-instrumentalisten Tree Stewart en Ally Carter. Tree speelt onder andere Seaboard, fluit en akoestisch gitaar, bovendien zingt ze. Ally bespeelt onder andere gitaar synthesizer, saxofoon en gitaar, en neemt daarnaast ook een deel van de zang op zich. Op 20 maart kwam hun vierde album, ‘To touch the sky’ uit. De muziek is regelmatig mysterieus. De luisteraar kan de teksten zowel als spiritueel, psychologisch, en als waar gebeurd interpreteren, of een combinatie van hiervan. Er staan slechts drie nummers op,  stuk voor stuk epics, die ik allemaal bespreek.

Het eerste nummer, ‘The Awakening’, begint prachtig. De rustige, experimentele muziek zet je meteen aan tot intens luisteren. Het geluid van de percussie  is af en toe wat dof, maar dat mag hier. De cimbalen worden soms zacht en zeer gedetailleerd bespeeld. Langzaam komen er licht klassieke elementen bij. De woordeloze, dromerige zang past bij de experimentele muziek. Allerlei wendingen vloeien in elkaar over, langzaam worden er rockende elementen toegevoegd, terwijl de muziek toch mysterieus blijft aanvoelen. De meeslepende, uitgebreide opbouw naar het einde is zeer goed. In ‘And I Stood Transfixed’ wordt sferiche muziek en sampling vermengd met meerdere laagjes gitaarspel. Vervolgens wordt er saxofoon met jazzy invloeden aan toegevoegd. Dit vloeit weer over naar sferisch, waar de langzame zang goed bij aansluit. Er ontstaat onrust door een gaaf stukje free jazz, dit wordt gecombineerd met muziek die ook in een spannende scene van een film zou passen. Er gebeurt dus veel in de grotendeel instrumentale nummers. Na ontelbare transities sterft de muziek, samen met het geluid van een langzaam kloppend hart, heel langzaam weg.

‘The Ascent’ is de langste epic en bestaan uit maar liefst 14 delen, sommige hiervan zijn maar heel kort.  Soms hoor je de overgang van het ene deel naar het andere.  Maar over het algemeen vloeien de delen in elkaar over. De eerste delen zijn instrumentaal. Als de zang erbij komt, vormt de eigen kleur stem weer een mooie melange met de muziek. Regelmatig zijn er licht klassieke elementen aan toegevoegd, alles is goed verdeeld over de koptelefoon.

Tijdens de instrumentale stukken creëert The Emerald Dawn sfeerbeelden. De pauze die de (fictieve) hoofdpersonen nemen tijden hun tocht, komt in de muziek tot uiting. Maar er is ook een klim, daarom versnelt de muziek later weer. De worsteling met tijdens de sneeuwstorm had in de muziek en/of sampling iets meer naar voren mogen komen. De luisteraar kan zijn/haar eigen interpretatie aan de teksten geven. De storm kan fictief zijn, net als het verdwalen. De overgang naar het twaalfde deel is heel duidelijk, in dit vocale deel is de rust teruggekeerd. Hierna volgen nog twee instrumentale stukken  De opbouw naar het einde is prachtig.

Het geluid is goed, maar het had wat beter gekund. Deze bijzonder gecomponeerde tracks verdienen een bijna perfecte geluidskwaliteit.  Er zijn veel gave details, vaak klassiek georiënteerd. Het drumwerk, met name op de cimbalen is zeer gedetailleerd. Je hoort dat hier een jazz drummer aan het werk is. De jazz invloeden zijn wel vaker terug te horen. De muziek is veelzijdig, maar de sferische elementen hebben de hoofdrol. ‘The Emerald Dawn’ neemt je met  ‘To Touch the Sky’ mee op een heerlijke muzikale reis. (81/100) (World’s End Records)

Tracklist

1. The Awakening 11:15

2. And I Stood Transfixed 15:07

3. The Ascent 22:17

Line up

Tree Stewart: keyboards, Seaboard, flute, 12-string acoustic guitar, and

vocals

Ally Carter: electric guitar, tenor saxophone, guitar synthesizer, keyboards,

and vocals

David Greenaway: 4-string fretless and 6-string fretted bass guitars

Tom Jackson: drums

Artwork by Tree Stewart. Engineered, produced and mixed by Ally Carter.