Takida – Falling From Fame
Takida is een Zweedse band die zichzelf genoemd heeft naar een Japans anime figuur die luistert naar de naam Gohei Takeda. De Zweedse voice over sprak deze naam steeds verkeerd uit als ”Takida”. In eigen land doen de heren het sinds het prille begin erg degelijk. Met het nieuwe album getiteld ‘Falling From Fame’ hopen we natuurlijk niet dat dit het geval gaat zijn.
Met hun allereerste single ‘Losing’ haalde Takida direct de tweede plek in de Zweedse hitlijst. Niet slecht zullen we maar zeggen. Echter bleef hun gehele carrière tot dusver buiten de landsgrenzen vrijwel stil. Alleen het album ‘Sju’, uit 2019, behaalde in Duitsland de album hitlijsten. Nu moet ook wel gezegd worden dat dat album ook van begin tot eind ijzersterk. Het is lastig een album als dat te overtreffen. Het album tussen ‘Sju’ en deze nieuwe ‘Falling From Fame’ wist dat niet te doen.
Het album opent met de eerste single die uitkwam. ‘Goodbye’ begint gelijk met een catchy riff en zanger Robert Petterson start de zang met de rauwere kant die zijn stem heeft. Tijdens het nummer gaat ook zijn stem naar de rustigere kant en daarmee heeft hij mij altijd meer weten te raken. Hiermee zeg ik niet dat zijn rauwheid niet in orde is. Als voorbeeld wil ik tweede track ‘We Will Never Be’ pakken. Als die song naar zijn climax werkt en de muziek wat hardere vormen aanneemt komt die juist erg goed uit de verf. Het moet in de song, of een deel daarvan passen. Over het algemeen is dat prima verzorgd binnen de muziek van Takida.
Het beste nummer op ‘Falling From Fame’ is tweede single ‘In Spite Of Everything’. Vanaf moment één weet je dat je met Takida te maken hebt. Dit is het nummer wat direct blijft hangen en waarvan je op voorhand al weet dat dit live gaat werken. Ook hier is weer die mix in de clean zang en de zang met het randje goed in balans. Hij zet hem er niet vol op, maar subtiel aanwezig.
In ‘Reclaiming What Was Mine’ hoor we een dame meezingen. Luisterend naar de tekst, heb je het idee dat dit niet zomaar is. Niet alleen komt het door de meerstemmigheid meer binnen. Je kunt het ook zien dat dit gedaan is zodat je het verhaal van beide kant hoort als het ware. Albumafsluiter ‘What You Never Knew’ heeft dezelfde vibe als hun bekendste nummer ‘You Learn’. Een ballade met een bak vol emotie door de zang en in dit geval de piano en strijkers. Diezelfde strijkers maken ook ‘You Learn’ zo sterk. Toch worden ze nu op een totaal andere manier gebruikt om toch hetzelfde effect te krijgen. Dit maakt de albumsluiter ook tot een van de sterkste songs op het album.
In eerste instantie was ik niet heel overtuigd van deze nieuwe release. Gelukkig wist dit album dat om te keren naar meerdere luisterbeurten. Sommige nummers pakken je niet meteen, maar als je er dan eens goed voor gaat zitten en ook gaat focussen op de teksten, dan zuigen de nummers je met zich mee. Neem daarbij de goede afwisseling van ”hardere” Takida, met de softere. Dit alles maakt het tot een stabiel geheel. Al betwijfel ik of dit dan dé plaat is die ze buiten Zweden veel bekendheid gaat geven. Het is ze in ieder geval meer dan gegund. De nummers zijn gewoon sterk en pakkend. Muzikaal is het prima in orde en de stem is op sommige momenten bijna hypnotiserend. (84s/100) (BMG Records)
