Cap Outrun – High On Deception
Bij het zien van de hoes en het feit dat dit album uitkomt op het label Frontiers schiet er gelijk door mijn gedachte: ”Ah daar is weer zo’n moderne melodische rockband die een album maakt dat doet denken aan de 80’s AOR”. Daarmee wil ik niet gelijk negatief zijn, er zijn echt wel van zulke goede albums, maar je ziet er de laatste jaren steeds meer en er dreigt een overkill. Als we dan naar de muziek gaan luisteren blijkt dat de hoes behoorlijk misleidend is en er vette prog te vinden is op dit eerste volledige album van Cap Outrun!
In 2008 bracht deze Zweedse band al een EP uit, zonder al te veel succes en luisterend naar die eerste EP is ook wel te horen dat ze nog niet helemaal weten wat ze nou precies willen met hun muziek. Ze zijn nog wat zoekend. Ook niet bepaald vreemd, tijdens het maken zaten de oprichters van Cap Outrun Andrée Theander (gitaar) en Erik Wiss nog op school. Na die EP bleef het lange tijd stil en werd de band ook opgeheven. Nu is de groep zonder Wiss terug met de eerste langspeler.
Op dit nieuwe ‘High On Deception’ weet de band ook wel die eerdergenoemde AOR te mengen met hun prog. Dus uiteindelijk valt er wel wat voor de cover te zeggen, al wint hij niet de schoonheidsprijs en overschaduwd qua muziek toch echt de prog de AOR-elementen. Een goed voorbeeld hiervan is de eerste single en tevens de titeltrack. In het begin zijn wat Toto elementen te horen in met name de keys. Het refrein is behoorlijk catchy. Als dan het muzikale middenstuk zijn opwachting maakt, komt de prog om de hoek kijken. Ze weten het zo te mengen dat het zeer soepel een overgang weet te vinden.
Het derde nummer ‘Disaster Mindset’ neemt dan wat gas terug. De eerste helft is louter piano en zang, waarna de drums ingezet worden. Een redelijk klassieker opbouw voor een eventuele power ballad. Echter wordt dit nummer niet mierzoet, maar slaat de prog wederom toe. Het nummer evolueert met de climax een heerlijke gitaarsolo waarna de zang weer wordt in gestart.
Halverwege het album vinden we het langste nummer van de plaat. ‘Shadows On The Wall’ neemt ruim negen minuten in beslag. Het nummer weet je aandacht erbij te houden waarmee we kunnen concluderen dat het geslaagd is. Lang niet iedere band weet een hoe je een lang nummer interessant kunt houden voor de luisteraars. Na dit nummer worden de prog elementen ineens een stuk minder. Best vreemd, je vraagt je bijna af, ben nog wel naar hetzelfde album aan het luisteren. Tegelijkertijd is dat toch nog wel te horen. Ik denk dat Cap Outrun op hun eerste plaat gelijk wil laten horen wat ze allemaal kunnen en dat ze niet in een hokje geplaatst willen worden. Een voorbeeld hiervan is het wat meer rechttoe rechtaan nummer ‘Run Before We Walk’ dat wordt gekenmerkt door het fijne gitaarspel en het makkelijk meezingbare refrein.
We kunnen uit dit nieuwe album dus opmaken dat we er met deze versie van Cap Outrun er een interessante band bij hebben. Iets wat je misschien niet direct bij een albumhoes als deze. Hopelijk worden ze daar niet te veel op afgerekend en kijken de mensen ook naar de muziek achter de hoes. Wie dat doet komt een vermakelijk album tegen van een band met potentie die al prima niveau laat horen hier. (78/100) (Frontiers Music s.r.l.)
