Anvil – Impact Is Imminent
Anvil, deze Canadese heavy metalband behoeft eigenlijk geen nadere introductie. Toch, voor de niet-kenners van deze keiharde doorzetters een kleine introductie. Opgericht in 1979 door Lips en vanaf 1981 altijd samen met zijn bandmakker drummer Robb Reiner. Anvil brengt gemiddeld zo elke 2 jaar een album uit, het nieuwste album is inmiddels de negentiende. Hun tweede album ‘Hard ’n heavy’ uit 1982 en met name hun derde ‘Forged in Fire’ uit 1983 zijn voor de meeste mensen nog altijd de beste albums, met name door enkele klassieke nummers als ‘Motormount’, ‘Shadow Zone’ en ‘Winged Assassins’. De meeste albums welke daarna uitkomen vertonen het mankement dat er teveel missers op staan en dat breekt de band in populariteit op. Het gevolg is dat Anvil tot op de dag van vandaag een band in de marge is, hoe geliefd ze ook zijn door hun puurheid en oprechtheid. Dat geliefde werd in 2009 erg versterkt door de docu ‘The story of Anvil’ waarbij hun eeuwige gevecht voor erkenning ronduit aandoenlijk is en het gewoon een verademing is om op het eind hun succes in Japan te kunnen aanschouwen. Live geeft de band altijd waar voor je geld, Lips staat altijd garant voor vermaak, wie kent nu niet de vibrator-solo van Lips tijdens ‘Mothra’ ?
Het album begint met de mid-tempo stamper ‘Take a Lesson’, een trage stamper, wel met zowel een generieke gitaarriff alsmede refrein, de solo inclusief tempoversnelling maakt dit enigszins goed, tekstueel wordt hierin zowel tijdens het intro als bij het vervolg verwezen naar hun eeuwige ‘strijd’. Het volgende nummer ‘Ghost shadow’ had ik persoonlijk liever als opener gezien, flink uptempo met een vette gitaarriff en melodie welke zo op ‘Metal on Metal’ had kunnen staan, zo’n lekker nummer maakt toch heel wat meer indruk dan de wat lauwe en obligate opener. ‘Gun Fight’ is dan weer een nummer wat de vaart er uit haalt en verder ook niet veel indruk maakt. Een volgend goed nummer is ‘Fire Rain’, wat een lekkere rock and roll-riff, refrein en gitaarsolo heeft. Het navolgende ‘Teabag’ is een instrumentaaltje met flink wat ruimte voor bassist Chris Robertson en met duidelijke blues-invloeden in de solo, het afsluitende ‘Gomez’ is ook een instrumentaaltje, wel een gewaagde want er zijn zelfs jazzy klanken middels onder andere een trompet te horen en krijgt mede daardoor een zeker fun-gehalte. Verdere goede nummers zijn ‘Someone To Hate’, een lekker en swingend uptempo nummer met een fijne gitaarriff, het uptempo ‘Bad Side of The Town’ met ook een lekkere riff en solo (wel helaas te kort), ‘Explosive Energy’ met ook weer een rock and roll-riff, ook het kenmerk van ‘The Rabit Hole’, 1 van de uitschieters. Het is inmiddels wel duidelijk, dat de snellere nummers de meeste indruk maken, uitzondering is het langzame en zware ‘Shockwave’ wat ook prima overkomt met ook weer heerlijk gitaarwerk.
Het album is net als de vorige drie albums in de inmiddels bekende Soundlodge-studio van Jorg Uken voorzien van een uitstekend geluid. Anvil levert ook nu weer hun album in de hen zo vertrouwde stijl, wat dat betreft weet je wat van je Anvil kunt verwachten, zo ook voor wat betreft hun teksten en titelnummers, welke ook weer op dit album soms op het randje zijn.
Studio-albums van deze sympathieke Canadezen heb ik heel eerlijk al heel wat jaren niet of nauwelijks meer geluisterd, het is toch vaak teveel van hetzelfde, hun geluid is nu in ieder geval wat minder metal als bijvoorbeeld ten tijde van het nog altijd legendarische ‘Forged in Fire’, maar al met al levert Anvil een aardig album af, alleen jammer dat ze het niveau van hun derde album nooit meer echt gehaald hebben en dat ook nu weer zeker niet doen. Maar, live staan ze nog altijd probleemloos hun mannetje en is het een bezoek zeker waard. (78 / 100) (AFM)
Bandleden:
Steve ‘Lips’ Kudlow – Vocals, Guitars
Chris Robertson – Bass
Robb Reiner – Drums
Tracklist:
1 Take a lesson
2 Ghost shadow
3 Gun fight
4 Fire rain
5 Teabag
6 Don’t look back
7 Someone to hate
8 Bad side of town
9 Wizard’s wand
10 Lockdown
11 Explosive energy
12 The rabit hole
13 Shockwave
14 Gomez
