Tokyo Blade – Fury
In 1983 is Tokyo Blade 1 van de vele Britse bands welke tot de stroming New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM) behorend in het kielzog van bands als Saxon en Iron Maiden in een snel tempo behoorlijk populair wordt, ook in Nederland, onder andere door hun vele optredens met als uitschieter het optreden op de grote Aardschokdag in februari 1984 in Zwolle, als 1 van de voorprogramma’s van Metallica en Venom.
In 1983 en 1984 worden 2 uitstekende albums uitgebracht ‘Tokyo Blade’ en ‘Night of the Blade’. Het derde album wordt beduidend minder goed ontvangen, de al op ‘Night of the blade’ lichtelijk ingezette commerciëlere koers is hierop nog duidelijker hoorbaar en dat leidt gelijk het verval van de band in met als gevolg continue wisselende line-ups, uitgebrachte albums zijn ook telkens van een matig niveau waardoor de band met tussenpozen ook stil komt te liggen. Ook ondergetekende verliest de band uit het oog, in die jaren komen er zoveel nieuwe bands, albums en stromingen uit, dat de focus ligt op bands welke een heel goed album uitbrengen. Vanaf 2007 krijgt Tokyo Blade weer de geest en vanaf 2018 wordt er zelfs zeer frequent een album uitgebracht, welke vrij redelijk ontvangen worden. ‘Fury’ uit begin 2022 is inmiddels het elfde studio-album.
En dan ben je wel benieuwd naar hoe Tokyo Blade het er nu van af brengt. Opener ‘Man in a box’ is een melodieus en uptempo nummer met een pakkend refrein en het van Tokyo Blade bekende heerlijke gitaarwerk. Jammer is dat het volgende ‘Blood red night’ een langzaam en soms ook wat gezapig nummer is en de vaart er flink uit haalt. Het uptempo ‘I am unbroken’ klinkt weer lekker energiek, mede door de snel gezongen coupletten, met dan weer juist een fijn gedragen refrein. Het album beslaat een mix van uptempo, midtempo en langzamere nummers, veelal met mooie pakkende refreinen en altijd wel een mooie gitaarsolo van gitaartandem Boulton en Wiggins. Het gros van de composities klinkt prima, bevat altijd een kop en staart, maar de uptempo nummers als ‘We fall down’, ‘Life leaves a scar’ en ‘Rhythm of the gun, maken toch de meeste indruk.
Qua productie had het gitaargeluid wat mij betreft wel iets voller in de mix mogen staan, verder heeft het album een goed en modern geluid. Een ander minpunt is de lengte van het album, 15 nummers en 75 minuten is teveel van het goede. Het is wel een album wat moet groeien, bij de eerste luisterbeurten dacht ik nog, dat dit nu niet bepaald een geweldig album zou zijn, met name de langzamere nummers moeten groeien. Al met al levert Tokyo Blade een prima album af, maar echt potten breken zullen ze hiermee nu ook weer niet doen. (80/100) ( Dissonance Productions )
Bandleden:
Alan Marsh – Vocals
Andy Boulton – Guitars
John Wiggins – Guitars
Andy Wrighton – Bass
Steve Pierce – Drums
Tracklist:
1 Man in a box
2 Blood red night
3 I am unbroken
4 Disposable me
5 Eyes wired shut
6 Cold light of day
7 We fall down
8 Heart of darkness
9 Kill me ‘till I’m dead
10 Life leaves a scar
11 Message on the wall
12 Nailbomb
13 Rhythm of the gun
14 Static
15 When the bullets fly
