Ghost viert uitbundig Pasen in Ahoy Rotterdam
Na het paasontbijt en het verplicht eieren zoeken zal menig rockfan zich langzaam opgemaakt hebben (soms letterlijk) voor een concertavondje met het satanische Ghost in de mooi verbouwde Ahoy. Menig voetbalfan zag enkele kilometers verderop PSV terecht de beker winnen van Ajax; de rockers aanschouwden een ander spektakel. Maar voor het zover was, was er genoeg om je aan te ergeren helaas. Het zal deels aan het feit hebben gelegen dat het mijn eerste echt grote concert was na de lockdown, maar parkeren à € 15 om na afloop in een ellenlange file te staan om het terrein af te geraken (en dan was òns autoruitje nog niet eens ingetikt) en een belachelijke € 0,50 extra ‘statiegeld’ (lees diefstal) bij iedere dure beker bier (en na afloop direct alle bars te sluiten zodat je de zorgvuldig bewaarde bekers nergens kon verzilveren) en de irritante fans die persé een rij voor je willen dringen, ik heb het niet gemist en weet nu weer waarom het in de kleinere zalen zoveel relaxter ‘bandjes kijken’ is. Maar genoeg gezeurd, er was voldoende te genieten om de balans de juiste kant op te laten vallen.
Hoewel, eerste voorprogramma, het Amerikaanse Twin Temple bleek totaal misplaatst. De saaie nachtclubmuziek, aangevoerd door een wisselvallige zangeres was gewoon erg matig. Waar ze deze spot aan verdiend hadden? Gelukkig werd de korte set geopend en afgesloten met een kinderlijke ‘satanische mis’ of zoiets, het haalde zo 10 minuten van hun set af. Nee, dan viel het Engelse Uncle Acid and the Dead Beats een stuk beter in de smaak. Hun gruizige op Black Sabbath gestoelde stonerrock klonk lekker vet en hield de aandacht er wèl bij. Al kan dat van hun afstandelijke podiumpresentatie niet gezegd worden. Zal wel cool zijn.
Het contrast met beide voorprogramma’s kon bij Ghost niet groter zijn toen na intro ‘Imperium’ het doek viel en een prachtig podium en oogverblindende lichtshow de bezoekers overdonderde. Eerste nummers ‘Kaisarion’ en ‘Rats’ deden de rest. Wat een power en spektakel! Tobias Forge bleek aardig goed bij stem en zijn ontwapenende presentatie was zoals altijd grotendeels ingestudeerd maar vol humor. Bijgestaan door maar liefst 8 ‘Nameless Ghouls’ klonk het als een kerkklok, hoewel de bas later in het concert wat de overhand kreeg. Over zijn muzikanten gesproken, alle lof daarvoor: bijna 2 uur met een soort van gasmasker op spelen én nooit de credits krijgen voor je prima spel (je bent tenslotte ‘nameless’); ik hoop dat ze er dik voor betaald krijgen. Met name de beide gitaristen vielen op met mooie (twin)solo’s en een lekker dynamische podiumpresentatie.
Een dikke 20 nummers kwamen er voorbij vanavond. Ieder album werd aangedaan, waarbij van het laatste album alleen de eerste 4 werden gespeeld. Dus ook het Bon Jovi-achtige ‘Spillways’ en het spannende ‘Call Me Little Sunshine’. Ze deden qua populariteit niet onder voor de publiekslievelingen van album ‘Meloria’, zoals de stevigere songs ‘Mummy Dust’, “From the Pinnacle to the Pit’ of de trage beuker ‘Cirice’. Ballad ‘He Is’ bleek weer een meezinger van jewelste en het prachtige instrumentaaltje ‘Miasma’, met het opgewarmde lijk van Papa Nihil op saxofoon, was een hoogtepunt. Ieder nummer werd ondersteund door een uitgekiende lichtshow en voor de verandering en heel verfrissend eens geen videobeelden.
Was het alleen maar hosanna en hallejuja in Ahoy? Nee, de diverse instrumentale intermezzo’s haalden de vaart wat uit het optreden, maar gaven Tobias wel gelegenheid een nieuwe outfit aan te trekken. Ook eerste toegift ‘Enter Sandman’ was, hoe mooi ook, wat makkelijk scoren. Eigen nummers zat. Maar met een dubbele afsluiter met bijna discostamper ‘Dance Macabre’ en Square Hammer’ werd ook de laatste twijfelaar over de streep getrokken. De confettikanonnen deden de rest. Een heerlijk spektakel die Ahoy met een grote glimlach achter liet.
Hoewel de band nadrukkelijk naar Kiss heeft gekeken en de gelikte show niet al teveel ruimte overliet voor spontaniteit, viel er erg weinig af te dingen op deze eerste Paasdagshow van Ghost. Entertainment in dikke hoofdletters, geknipt voor de festivals!
