Axel Rudi Pell – Lost XXIII

Axel Rudi Pell is een Duitse gitarist en tevens ook de naam van de band waar hij in speelt. Ak vanaf 1989 brengt deze band aan de lopende band albums uit. Nee stilzitten staat bij deze heren niet in het woordenboek. Vaak wordt een album met eigen nummers afgewisseld met een album vol covers. Zo was de voorganger van deze nieuwe ‘Lost XXIII’ er ook weer een met louter covers.

Het nieuwe album bevat negen nummers en een intro. Nu zeg ik net dat hier geen covers op staan, maar in het ‘’eerste’’ nummer ‘Lost XXIII Prequel (intro)’ is wel degelijk een verwijzing te horen naar ‘The Masquerade Ball’, de geweldige titeltrack van het in 2000 verschenen album. En hoor ik aan het einde van ‘Freight Train’ nou het Black Sabbath N.I.B. riffje?

Zanger Johnny Gioeli is ook bekend van zijn eigen band Hardline, maar ook al sinds 1998 leadzanger van Axel Rudi Pell. Normaal kan hij me erg bekoren, al moet voor nu eerlijk gezegd worden dat hij op een aantal nummers net even te hoog probeert te zingen, het klinkt op momenten wat schel. Neem bijvoorbeeld ‘Follow The Beast’ waarbij het refrein hierdoor zeker punten inlevert.

Voor de rest is deze nieuwe plaat er exact een zoals je eigenlijk kunt verwachten van de band. Hard rock, met veel gitaarwerk. Vrijwel ook altijd met meerdere nummers die meer dan zeven minuten op de teller hebben. Dit keer hebben we die tweemaal. ‘Gone With The Wind’ en de afsluitende titeltrack. Eerstgenoemde is met recht een klassiek voorbeeld van een langere Axel Rudi Pell compositie te noemen. Rustige opbouw, met het refrein neemt de bombast toe. Halverwege komt er een nieuwe riff in die een heerlijke solo over zich heen krijgt en uiteindelijk helemaal evolueert tot die solo.

‘Down On The Streets’ is dan in zijn geheel meer uptempo en heeft een lekkere riff. Meer een soort van partyrocker. In leadsingle ‘Survive’ hebben we een snellere track van de heren te pakken, ook weer volledig via vertrouwd recept.

We kunnen dus concluderen dat het weer allemaal zeer solide is van deze Duitse hard rock band. Al moeten we eerlijk zijn dat de zang op sommige momenten wel wat minder aanspreekt, die momenten zijn schaars, doch aanwezig. (79/100) (Steamhammer/SPV)