Deni Marinovic – Dreamland

Esther Kessel-Tamerus | 19 August 2022 | CD | No Comments

Deni Marinovic kreeg als tiener zijn eerste elektrische gitaar, en leerde zichzelf gitaarspelen, inmiddels is hij multi-instrumentalist. Zo’n vier jaar geleden kwam zijn EP ‘Freedom Bellss’ uit, dit was (incl artwork) bijna een one man project. ‘Dreamland’ is een full cd, ook nu heeft hij bijna alles zelf gespeeld. Alleen het drumwerk is gedaan door Eric Tuznik.

‘Don’t Forget To Dream’ heeft een sferische start, daarna hoor je de warme klanken van akoestisch gitaar. Ondertussen zijn de sferische elementen uitgedoofd, en zijn er meerdere laagjes muziek. De percussie is mooi toegevoegd, waarna er rock-metal invloeden bij komen. Er volgen diverse wendingen, de balans blijft. Bovendien is er leuk gespeeld met de verdeling in de koptelefoon. Er zijn leuke details, sommige hoor je pas na een paar keer luisteren. Deze optimistische openingstrack eindigt sferisch.

Door de geluiden van wind, de percussie en het gitaarspel hoor je bij de start van ‘Great Plains Vagabond’ dat dit nummer geïnspireerd is op westerns. Het ritme is opzwepend, de bas is aangenaam aanwezig. Weer is er de ultieme balans tussen ritme en melodie. Daarnaast zijn er details van onder andere gitaar, plus één of meerdere stemmen. De veranderingen lopen naadloos in elkaar over. Het geluid van de drums is mooi vol en rond. Het plotselinge einde is goed gekozen.

Deni heeft een passie voor de bergen met hun pieken en ravijnen, hierdoor ontstond ‘Over The Mountains’. Er is een melange en afwisseling van akoestisch en elektrisch gitaarspel. Soms worden er enkele pianoklanken doorheen gestrooid. De ritmesectie vormt een zeer goede basis. De klanken van strijkinstrumenten zijn mooi warm en realistisch. Op het laatst heeft de track een aangename relaxte sfeer, en zo dooft het geheel mooi langzaam uit. Het geeft me het ontspannen gevoel van buiten zijn en het langzaam donker zien worden.

In ‘Temples Are Made Of Sand’ hoor je Arabische invloeden. De details in de percussie zijn soms subtiel, maar helder van klank, de flow van het ritme is aangenaam. De Arabische invloeden worden mooi afgewisseld met rock/metal. Op de achtergrond hoor je af en toe het geluid van ”strijkinstrumenten”, de bas grooves zijn gaaf. Een aantal elementen keren misschien iets te vaak terug, maar de harmonie tussen alles blijft bestaan. ‘Moonlight Shadows’, is een zeer goed nummer dat geïnspireerd is op Ennio Morricone. Dit sluit mooi aan bij ‘Arizona Sunset’, waarin Deni fluit speelt. De opbouw naar het einde is bijzonder.

‘Blues For Gary’ is anders dan de voorgaande nummers, want je hoort hier duidelijk de invloeden van Gary Moore terug. Toch passen de nummers wel bij elkaar, knap gedaan. De bas is steady door het nummer heen verweven. Het gitaarspel is heerlijk en zelfs de rusten zijn goed gespeeld. Hierna volgen nog ‘Lagrimas De Esperanza (Part 1)’ en ‘Lagrimas De Esperanza (Part 2)’. Het eerste deel start heel kalm, toch zijn er volop details. De zang is af en toe ingezet als instrument. Het lijkt te eindigen, maar het is een rust gevolgd door een wending. Korte tijd later volgt deel 2, ook hier zijn de rock/metal elementen perfect in evenwicht met de rustigere delen. Datzelfde geldt voor de verdeling tussen ritme en melodie. De opbouw naar het einde is groots.

Vooral in de krachtig gespeelde delen is het geluid van de cimbalen wat minder mooi. Verder komt klankkleur van de verschillende drums komen goed tot zijn recht. Dat geldt ook voor alle andere instrumenten. Soms zijn er best behoorlijk wat laagjes in de muziek, bovendien zijn er ook veel wendingen en details. Het is complex van opzet, maar het is relaxed om naar te luisteren. Onvoorstelbaar dat het grotendeels een one-man project is. (84/100) (Eigen beheer).