Detraktor – Full Body Stomp

Ronald van Bruggen | 13 December 2022 | CD | No Comments

Thrash is deze eeuw gaandeweg weer helemaal opgeleefd na het min of meer desastreuze laatste decennium voor thrash in de vorige eeuw. Nieuwe thrashbands schieten (gelukkig) nog altijd als paddenstoelen uit de grond. Een van die relatief nieuwe bands is het uit Hamburg, Duitsland afkomstige Detraktor. Opgericht in 2016 volgt een demo en 2018 en 2019 achtereenvolgens een EP, singles en het debuutalbum ‘Grinder’. En dan nu in 2022 weer 2 singles en opvolger ‘Full body stomp’. Volgens de bio is de thrashstijl wat opgeschoven richting groove en zware riffs. Thematisch is de band geïnspireerd door het dierlijke instinct in de mensheid en hoe dat de mensheid dagelijks beinvloed.

Bij de eerste 2 nummers begrijp je gelijk de invloed van dat dierlijke instinct, want de in de refreinen snelle thrasher ‘Gorilla’ met zijn fraaie hakkende riff en het opvolgende en zwaar groovende ‘Bear fight’ alsmede de voorkomende dierengeluiden wekken de indruk dat je een letterlijk en figuurlijk dierlijk album tegemoet gaat. En het is ook gelijk al duidelijk dat je qua stijl aan Biohazard, dus ook wel een zekere hardcore-invloed, Sepultura en Machine Head moet denken met een flink brullende zang, welke mij overigens persoonlijk iets minder kan bekoren. ‘Behave’ is weer een thrasher met goede riff en fraaie gitaarsolo. Het hoekige ‘I’m the king’ klinkt lekker, de praterij tussendoor had voor mij nu net niet gehoeven. ‘Seven’ doet zijn naam eer aan, het nummer duurt ook 7 minuten, een ietwat meeslepend nummer, ook deels in de solo. ‘Revenge’ opent met een bassolo, vervolgens een Oosters aandoend vervolg met aansluitend een mid-tempo stamper. Jammer is dat naarmate het album vordert wat meer thrashgerichte nummers ontbreken, waardoor het geheel qua niveau in mijn beleving wat inzakt. Met het uptempo ‘Filth me up’ sluit het album wel lekker af.

Het album heeft een overrompelende in-your-face-produktie hetgeen de indruk van dit album ten positieve komt. Alhoewel deze thrash-stijl mij wat minder kan bekoren dan bv. de Bay-Area-thrash, is dit toch een aardig album om naar te luisteren. Als je fan bent van bovengenoemde bands kun je er waarschijnlijk zo maar tien punten bij optellen.