Night Demon – Outsider

Ronald van Bruggen | 29 March 2023 | CD | No Comments

Begin jaren ’80 ontstaat in Engeland in de slipstream van o.a. Black Sabbath een nieuwe heavy metal-stroming welke de benaming New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM) krijgt. Talloze bands bedienen zich van deze stijl, veel bands breken niet door en deze stroming dooft in de 2e helft van de jaren ’80 uit. Begin van de 21e eeuw herleeft deze stijl weer en 1 van de bands welke de NWOBHM -revival ook oppikt is het Californische Night Demon. Opgericht in 2011 is ‘Curse of the damned’ hun 1e full-album en dat album wordt wereldwijd erg goed ontvangen. Ook de in 2017 uitgebrachte opvolger ‘Darkness remains’ krijgt veelal goede recensies. Ondanks corona duurt het maar liefst 6 jaar voordat het 3e album uit komt, ondanks dat de bezetting nog steeds het driemanschap betreft wat ook op de eerste 2 albums speelt.

Na een lang intro schiet het titelnummer ‘Outsider’ snel uit de startblokken met het refrein, de coupletten zijn uptempo, beiden zijn echter niet indrukwekkend en klinken vrij generiek. Het uptempo ‘Obsidian’ vervolgt met een typische NWOBHM gitaarriff en gevoel. ‘Beyond the grave’ is een langzame semi-ballad met lekker baswerk, maar verder kan dit nummer niet heel erg boeien. Ook het volgende ‘Rebirth’ komt moeilijk op gang, waar dat vlammende ook wel een beetje het kenmerk van Night Demon op de voorgaande albums was. Nu zitten we ook weer niet te wachten op een kopie van de voorgangers, maar dat heerlijke zogezegd vlammende ontbreekt op dit album, zelden of nooit slaat de vlam echt in de pan. Op bijvoorbeeld ‘The wrath’ gebeurt dat halverwege wel met ook een fijne gitaarsolo en dan zit je toch wat geboeider te luisteren, jammer is dat de outro dan weer te lang duurt. Afsluiter ‘The last day’ is een snelle headbanger meer in de stijl van de voorgangers en klinkt gewoon prettiger dan de meeste voorgaande tracks.

Ik blijf achter met een wat teleurgesteld en gemengd gevoel over de nieuwe Night Demon, met een pauze van 6 jaar had ik er meer van verwacht. Wel is het zo, dat NWOBHM er niet meer zo dik bovenop ligt, de stijl is wel wat gewijzigd en dat risico is dan wel weer te prijzen.