Jesse Barnett van Stick to Your Guns geeft intieme show in Dynamo
Op maandagavond staat Jesse Barnett, frontman van Stick to Your Guns, met een speciale akoestische show in Dynamo. Ondanks dat het de frontman van een hardcore band betreft, kunnen de oordopjes thuis blijven en kun je probleemloos in het midden van de zaal gaan staan, zonder dat je ineens in een moshpit belandt. De avond wordt geopend door Daniel Calder, frontman van de Eindhovense band The Lowest Standard.
De Mainstage van Dynamo ziet er vandaag iets anders uit dan we gewend zijn. Zo is er een klein, extra podium voor het hoofdpodium geplaatst om een intieme sfeer te creëren. Om stipt 20.00 uur betreedt Daniel dit kleine podium en vraagt aan het aanwezige publiek om wat dichterbij te komen. Hij geeft aan het erg spannend te vinden aangezien hij al een aantal jaren niet op het podium heeft gestaan. Recentelijk heeft hij nog wel het voorprogramma van John Coffey mogen verzorgen, wat de vocalist goed bevallen is. Het is wel een klein beetje te merken dat Daniel het spannend vindt, om met alleen een gitaar, in een goed gevuld Dynamo te staan.
Helaas zit het niet helemaal mee vanavond. Zo is er gedurende het gehele optreden een enorm irritante pieptoon te horen. Niemand schijnt te weten waar deze precies vandaan komt, maar Daniel is er een aantal keer flink door afgeleid. Hij pakt het wel goed op door er grapjes over te maken en het zelfs te verwerken in de teksten van zijn nummers. Ondanks deze kleine tegenslag weet hij het publiek gedurende het hele optreden te boeien. Zo is er voldoende interactie met de mensen en krijgt hij het voor elkaar om de zaal goed stil te krijgen tijdens de nummers. Het vervelende geroezemoes wat je vaak hoort bij akoestische shows, blijft vanavond gelukkig achterwege.
Dan is het tijd voor Jesse Barnett om te laten zien wat hij in huis heeft. De frontman van Stick to Your Guns betreedt het podium, neemt plaats op een stoel en verwelkomt het publiek. Waar er normaal gesproken om stagedivers, moshpits en circlepits gevraagd wordt, blijven deze uiteraard achterwegen vanavond. Wel wordt er gevraagd om mee te zingen en dat wordt door een aantal fans dan ook gedaan tijdens ‘Weapons’, het eerste nummer van de avond. Jesse weet het publiek direct in te pakken met zijn warme stemgeluid en gitaarspel.
Er bestaan niet genoeg akoestische Stick to Your Guns nummers om de volledige avond te vullen. Hierdoor worden we getrakteerd op een aantal nummers van zijn andere projecten, Trade Wind en Wish You Were Here. De mix van deze nummers valt goed in de smaak bij het publiek al is het wel te merken dat de STYG nummers toch wel het bekendst zijn bij de fans. Tussen de nummers door wordt er contact gezocht met het publiek, zowel op emotioneel vlak als met humor. Zo laat Jesse zich van een kwetsbare kant zien door het achterliggende verhaal van Christmas Creek te vertellen, het overlijden van zijn neef net nadat zijn relatie voorbij is. Je kunt merken dat dit verhaal het publiek raakt en iedereen luistert aandachtig naar dit mooie nummer.
Vervolgens is het tijd voor een cover van het nummer ‘Take On Me’ van Aha. Voordat dit nummer wordt ingezet, moet Jesse zijn gitaar voor de zoveelste keer stemmen. Hij geeft aan dat hij gitaar kan spelen, maar geen echte gitarist is, maar ondanks dat speelt hij de nummers moeiteloos. Ook wordt er een beroep gedaan op het publiek om een bepaald stukje in het nummer mee te zingen, wat toch wel een beetje aan de hoge kant is voor hem. Dit wordt goed opgepakt en je ziet Jesse en het publiek vol op genieten tijdens dit nummer.
De welbekende encore die we normaal gesproken gewend zijn tijdens concerten, wordt vanavond vervangen door een Q&A met Jesse. Zo mogen een aantal fans een vraag stellen, die vervolgens uitgebreid beantwoord worden. De avond wordt afgesloten met twee prachtige versies van de STYG nummers ‘Amber’ en ‘We Still Believe’. Al met al was dit een hele geslaagde avond. En om de avond helemaal goed af te sluiten, neemt Jesse uitgebreid de tijd om iedere fan nog even te spreken en met ze op de foto te gaan in het Atrium van Dynamo. Jesse Barnett is zonder twijfel één van de meest sympathieke mensen in de hardcore scene en ook nog eens super talentvol.
