The Mighty Bard – Beyond The Gate

Esther Kessel-Tamerus | 18 August 2023 | CD | No Comments

De Engelse prog band ‘The Mighty Bard’ bestaat ongeveer 19 jaar. Hun debuut album ‘Blue God and Other Stories’ (2014) kreeg lovende reacties. ‘Beyond the Gate’ is hun tweede album. Hierop worden het mysterie en het wonder van de mystieke wereld tot leven gebracht. Doordat de band tekende met het label Epictronic kun je niet alleen een pre-orde plaatsen voor de cd, maar ook voor het vinyl. Als je niet zo lang wilt wachten, dan kan je nu al de digitale versie kopen.

De titeltrack start zacht, met het luiden van een kerkklok en vogel geluiden, dit wordt langzaam iets luider. Misschien moet je even wennen aan het eigen stemgeluid van de nieuwe zanger Benj. Het intro van ‘Magician’ is pakkend. Er is een vrij geleidelijke overgang naar een rustiger deel. Er zijn mooie veranderingen en details in de muziek, zoals gestapelde zang. De wat zwaardere en/of up-tempo stukken zijn overwegend instrumentaal. Zo blijven zang en muziek in balans. In een wat rustiger deel zijn er akoestische gitaar klanken. De laagjes van de muziek zijn prima verdeeld over de koptelefoon. De frivole details van de viool komen prima tot zijn recht. In bepaalde delen is het drumwerk strak, maar altijd in dienst van het geheel. Het plotselinge einde is goed gekozen.

Aan het begin van’ Guarded Secret’ mist een deel van de muziek wat warmte. In de hoge zang wordt de zang een beetje scherp. In de lagere tonen is de stem van Benj warmer. Met vlagen zijn er best veel laagjes in de muziek. Deze proggy epic heeft veel wendingen en diverse stijlen. Er zijn mooie, uitgebreide instrumentale delen. Het duurt wel even voordat je deze goed opgebouwde track een beetje gaat kennen. De solo zang is verrassend. De opbouw naar het einde is lekker uitgebreid.

‘Illusion’ start met sampling van onder andere zeevogels en water. De muziek en zang die er later bij komen zijn passend kalm. In deze kalmte zijn “stiekem” best veel details in verweven. ‘Compound The Problem’ start met een kort stukje sampling, hierna volgt een aangenaam uitgebreid instrumentaal deel. De balans tussen de hoge en lage tonen is goed. Zang en muziek blijven in evenwicht.

Het geluid van fluitende vogels, past bij het intro van ‘Secret Garden’. De muziek is eerst rustig, daarna gaat het tempo wat omhoog. Het drumwerk valt nogmaals positief op. De elektronische kant van de toetsen komt naar de voorgrond. Het vioolspel smelt mooi samen met de overige muziek. Ook deze epic heeft veel wendingen, maar de flow blijft de hele tijd aangenaam. De opbouw naar het einde is, mede door de sprankelende pianoklanken, mooi. Al had de wegstervende laatste toon net iets langer mogen duren.

‘Last Orders’ begint met het geluid van “geroezemoes” van mensen, onder andere gevolgd door melancholisch pianospel. De “strijkers” smelten mooi samen met zang en piano. Deze rustigere stukken worden afgewisseld met opzwepende delen. De overgang naar een minimalistisch stuk is mooi. Het blijft minimalistisch tot het eind.

Meestal zit de sampling alleen aan het begin van de tracks. Niet overal is de toegevoegde waarde meteen voelbaar. De achtergrondzang is soms wat zoet. Bepaalde piano klanken missen wat warmte. Op andere momenten heeft het pianospel een mooi timbre. Er zijn weinig stukken waarin bepaalde instrumenten naar de voorgrond komen, meestal smelt alles mooi samen. Maar je hoort ze wel degelijk, dat geldt ook voor (bas)gitaar. Het drumwerk van nieuwkomer Tom Mear is zeer goed. Ondanks dat de muziek met vlagen veel laagjes, details en wendingen heeft, luistert het geheel verrassend makkelijk weg. Het valt soms bijna niet op dat het best complex in elkaar zit. (82/100) (Epictronic)