Prong – State Of Emergency

Prong of beter gezegd gitarist/zanger en bandleider Tommy Victor staat al ruim 35 jaar garant voor superieure Groove metal gemengd met Industrial invloeden en een flinke dosis (New York)Hardcore. ‘State Of Energency’ is het 13e album als ik het in 2009 uitgebrachte remix-album ‘Power Of The Damn Mixxxer’ niet meereken en de fans hebben er lang op moeten wachten. Tussen dit album en ‘Zero Days’ dat in 2017 uitkwam zit een periode van dik vijf jaar. Dit heeft verschillende redenen. Allereerst natuurlijk de Corona-pandemie waar iedere artiest/band mee te maken heeft gehad, maar Tommy Victor is ondertussen ook druk geweest met het stichten van een gezin en is hij ook nog eens aan het toeren met Danzig.

Tommy Victor heeft mijns inziens nooit de erkenning gekregen die hij verdient. Alhoewel de beste man geen gitaarvirtuoos is beschouw ik hem wel als één van s’werelds beste slaggitaristen. Zijn riffwerk is fenomenaal en hij speelt zo strak als een skinny jeans die een paar maten te klein is. Verder heeft hij ook een paar klassiekers geschreven waarvan ‘Snap Your Fingers, Snap Your Neck’ verreweg de bekendste is. Hij is ook een groot voorbeeld voor andere artiesten en hij heeft er voor gezorgd dat bands die nu vele malen bekender zijn dan Prong onder de aandacht te brengen door ze in het voorprogramma te plaatsen. Hands down dus voor Tommy Victor.

We hoeven van Prong niets nieuws te verwachten. Dat is aan de ene kant goed nieuws voor de fans die Prong al jaren volgen maar de keerzijde van de medaille is dat ze er weinig nieuwe luisteraars mee gaan bereiken. Een vriend van me die aanwezig was bij Dynamo Metal Fest en waar Prong ook op het podium stond legde pijnlijk de vinger op de gevoelige plek. Terwijl ik volledig uit mijn plaat ging en daarna aan hem vroeg wat hij er van vond, antwoordde hij me dat alle nummers nogal op elkaar leken en hij geen verschil kon horen tussen de nieuwe nummers en het oude werk. En met pijn in mijn hart moet ik hem daar wel ergens gelijk in geven. Er zit weinig vernieuwingsdrang in Tommy Victor. Maar waarom zou hij ook? De beproefde formule werkt goed en de fans van het eerste uur verwachten ook niets anders.

Nummers die ik er uit wil lichten zijn de snoeiharde opener ‘The Descent’ waarop Soulfly-gitarist Marc Rizzo leadgitaar speelt en die volledig terecht opgenomen is in de live set. Van de vertrouwd klinkende Prong nummers vind ik ‘Breaking Point’, wat uit kan groeien tot een klassieker en ook al is opgenomen in de live set, het beste nummer. Verder zijn de zwaar op Hardcore geschoolde nummers ‘Light Turns Black’ en ‘Back (NYC)’ waarop Steve Zing van Samhain als achtergrondzanger te horen is erg aangenaam. Ook een compliment voor de afsluitende bonus track ‘Working Man’ van Rush. Deze wordt niet klakkeloos nagespeeld maar gestoken in een Prong jasje met een wat trager tempo en zwaardere gitaarriff. Minste nummer vind ik het voor Prong begrippen commerciële ‘Disconnected’ maar dat komt waarschijnlijk omdat ik tot de categorie fans van het eerste uur behoor. Verder complimenten voor Marcelo Vasco die verantwoordelijk is voor de mooiste hoes van alle Prong albums. Steve Evetts is verantwoordelijk voor het geluid en speelt ook bas op dit album. Mijn persoonlijke eindoordeel valt een stuk hoger uit maar aangezien ik objectief moet blijven wordt het nu een (75/100) (Steamhammer/SPV)

Tracklist

1. The Descent (3:22)
2. State Of Emergency (4:14)
3. Breaking Point (3:30)
4. Non-Existence (3:27)
5. Light Turns Black (3:14)
6. Who Told Me (2:56)
7. Obeisance (4:25)
8. Disconnected (4:36)
9. Compliant (4:14)
10. Back (NYC) (3:17)
11. Working Man (Rush cover) (4:31)

Lineup

• Line Up Tommy Victor – Vocals, Guitars
• Steve Evetts – Bass, additional Vocals (Producer)
• Griffin McCarthy – Drums
• Guests : Steve Zing (Samhain) – Backing Vocals on ‘Back ((NYC)’ / Marc Rizzo (Soulfly) – Lead Guitar on ‘The Descent’