Marcel Coenen – Resurrection

Esther Kessel-Tamerus | 6 December 2023 | CD | No Comments

Gitarist Marcel Coenen speelt sinds de jaren ’80 in diverse (tribute)bands. Hiermee stond hij zowel in zalen als op festivals, waaronder Graspop Metal Meeting in België. Met een aantal van deze bands (bijvoorbeeld Sun Caged en Godscum) bracht hij CD’s uit. Ook lanceerde hij een aantal solo albums. Zijn nieuwste album heet ‘Resurrection’. Marcel speelt hierop niet alleen diverse gitaren, maar ook bas en een deel van de keyboard partijen. Bovendien deed hij de mix, master en productie zelf. Het album heeft zowel instrumentale als vocale tracks. Gastvocalisten zijn onder andere Pascal Remans en Esther Brouns.

Na een prachtige, ingetogen start van ‘Patron of Love’ volgt heerlijke, opzwepende rock.. De tekst nodigt uit om mee te zingen. De opbouw (van couplet refrein) zorgt voor toegankelijkheid. Mede door het gave gitaarspel van the master himself blijft het tot en met het einde boeiend. ‘Hope for Revival’ is heel anders dan de openingstrack. De toetsen smelten eerst mooi samen met overige muziek, later komen ze naar de voorgrond. Het drumspel van Hans In T Zandt sluit perfect aan bij het geheel. Deze mannen kennen elkaar al lang en voelen elkaar goed aan, dat voel je aan de muziek. Marcel brengt de emotie over met zijn gitaarspel. ‘Lost in Confusion’ heeft een mooie mix van lichte en zware tonen. De zang van Pascal Remans is theatraal, soms bijna “spooky”. Ook instrumentaal is er veel variatie: opzwepende delen met of zonder metal worden afgewisseld met ingetogen stukjes. Deze veranderingen verlopen zeer goed. Niet alleen het (zware) gitaarspel is gaaf, ook de bas is goed bespeeld.

‘Of Broken Hands (The Wounded Clock)’ start rustig, er is een mooie opbouw naar meer tempo en volume. De zachte zang van Eric Clayton is langzamer dan je (in eerste instantie) zou verwachten bij de muziek. Er klinkt vechtlust in Erics stem, dit nummer gaat over het overleven na hartaanval, want Marcel kreeg zo’n twee jaar geleden een hartaanval. De woorden zijn soms half gesproken, half gezongen. Zowel vocaal als instrumentaal zit deze persoonlijke track bijzonder in elkaar. Maar dat geldt voor alle nummers. Niet alleen de afwisseling tussen de instrumentale en de vocale tracks is goed, ook over de volgorde van de tracks is nagedacht. Want bijvoorbeeld ‘The Truth’ nodigt uit om thuis mee te “bleren”. Dit in tegenstelling tot de de eerste tonen van ‘The Lonely Shepherd’; ze raken mij meteen, dit blijft zo tot en met de laatste noot. Deze cover van James Last is een prachtig eerbetoon aan Ernst -Albert Ratajczak (R.I.P. 2023).

Esther Brouns heeft een heel eigen stem. Zowel de power, als de zachter gezongen delen van ‘I Was Wrong’ zijn erg goed. Haar stem klinkt vastberaden. Marcel heeft de titeltrack tot het laatst bewaard. ‘Resurrection’ (opstandig/ herrijzing) is een verwijzing naar zijn herstel na de hartaanval. De melodie is heel aangenaam. De snelle akoestische gitaarklanken zijn bijzonder. In een ingetogen stukje klinken tot slot de zacht gesproken woorden “I am alive“.. In stilte laat ik alles nog even op mij inwerken.

Dit is duidelijk een album van een zeer veelzijdige gitarist. Marcels manier van gitaarspelen blijft fascinerend. Daarnaast zijn alle instrumenten in dienst van het geheel, dat geldt ook voor de (gestapelde) zang. Zowel de solo’s als de gehele tracks hebben “een kop en een staart”. De contrasten en balans tussen volume, licht-zwaar en hoog-laag zijn goed. Bovendien is het geheel mooi verdeeld over de headset. Het is duidelijk dat Marcel veel tijd heeft gestoken in het mixen/masteren. Dit alles zorgt er voor dat ‘Resurrection’ een zeer goed album is. (88/100) (Eigen Beheer)