Haka avondje in de Dynamo

Eindhoven bruist. Op deze zaterdag barst het van de live muziek in de mooiste stad van Nederland. In de Dynamo treden 4 bands in het hardere genre op. In de kleine zaal treden Another Now en Sugar Spine op en in de grote zaal Urne en Alien Weaponry waarvan dadelijk mijn verslag.

Vantevoren heb ik genoten van de Belgische band Boogie Beasts die een gratis optreden gaven op het Wilhelminaplein, één van de vele locaties die gastheer waren van de vele bands die vijf dagen lang speelden op het Bridge-festival.

Nadat de Belgen klaar zijn wandel ik naar de Dynamo om Urne en Alien Weaponry te bekijken. Veel hinder van het Bridge festival heeft de Dynamo niet. Beide zalen zijn goed gevuld deze avond ondanks dat er overal in de stad naar live muziek gekeken kan worden. De Engelse band Urne mag het publiek opwarmen en doet dit moeiteloos. De band bestaat ook al geruime tijd en heeft inmiddels al twee albums en een mini-album uitgebracht. Het laatste album is  opgenomen in de studio van Gojira frontman Joe Duplantier die het album ook heeft geproduceerd. Hij bood zijn diensten aan aangezien hij fan was van Urne. Niet geheel onbegrijpelijk aangezien de muziek die Urne maakt aardig wat raakvlakken heeft met Gojira. Het trio uit Londen spelen dan ook een strakke set die gretig wordt ontvangen door de Dynamo.

Na deze goede opwarmer betreedt Alien Weaponry het podium. Zoals altijd beginnen de broertjes de Jong en nieuwe aanwinst bassist Tūranga Morgan-Edwards met de traditionele Maori-dans Haka alvorens ze aan het optreden gaan beginnen. Het geluid is deze avond ook zeer acceptabel. Waar in het verleden de concert-ervaring nogal eens verpest werd door het slechte geluid is het de laatste paar keer zienderogen verbeterd. Hou dit vast Dynamo! Alien Weaponry brengt 15 nummers ten gehore, deels gezongen in het Maori en deels in het Engels.

Van opener ‘Raupatu’ tot afsluiter ‘Kai Tangata’ gaat het dak er af en wordt ieder nummer luidkeels meegezongen, niet alleen de Engelstalige nummers maar ook de in het Maori gezongen nummers. Verder ontbreken de ‘jumps’, mosh-en circlepits en de traditionele Wall of Death tijdens afsluiter ‘Kai Tangata’ ook niet. Ook zijn er sporadisch wat crowdsurfers en één stagediver die nogal paniekerig werd verzocht om het podium weer zo snel mogelijk te verlaten. Overigens niet door de muzikanten van Alien Weaponry die met volle teugen genoten van de wederzijdse energie deze avond. Band(s) en publiek mogen dan ook terugkijken op een mooie avond.