Juliet’s Not Dead – The World is Ours
|
Was het vorig jaar Moon Shot die me omver blies met het superaanstekelijke album ‘The Power’, nu draait een vergelijkbaar bandje, Juliet’s Not Dead, zijn virtuele rondjes op mijn computer. De Engelse band is misschien net een tikkie heaviër én minder aanstekelijk dan hun Finse collega’s, maar verder een vergelijkbare producent van oorwurmrock. Bijzondere bandnaam trouwens.
Wat kun je verwachten van deze UK-rockers? Nou, vooral hapklare licht punky meezingers dan wel – deiners van maximaal vier minuten, waarbij men zo snel mogelijk tot de kern van de song komt. Het verschil met een Dream Theater kan niet groter zijn. Maar zo af en toe heb je nu eenmaal meer zin in een fastfoodburger dan een chique driegangendiner. In de jaren negentig had dit weliswaar beter gescoord, maar zoveel bands in dit genre opereren er niet, dus hoe dan ook een welkome toevoeging aan het rockfirmament.
Inzoomend op de songs kom je tot zo’n zes stevige uptempo rockers en vier relatieve rustpuntjes. Openingstrio ‘Sinner or Saint?’, ‘Thrillseekers’ en ‘Open Fire’ vallen geheel voorspelbaar in de uptempo-categorie, waarbij de eerste het lekkerste refrein heeft en de tweede het hardste én aanstekelijkst rockt a la Chemical Romance. Derde song doet dan weer het meest aan Moon Shot denken. Ook het overrompelende, iets te gehaaste ‘Notorious’ heeft een catchy refrein. Voorlaatste song ‘King and Queen’ zit in diezelfde hoek, maar heeft een fijne gitaarsolo te bieden.
Dan naar de semi-ballads, met de nadruk op semi, want echt zwijmelig wordt het nergens. Zanger Stevie Stoker heeft een aangename stem die ook met deze rustpuntjes prima uit de voeten kan. Het heerlijke ‘Battle Scarred’ start subtiel, maar gaat al snel los in het meezingrefrein. Het afwisselende ‘Passing Ships’ zit vol dynamiek en is daarmee fijn van opbouw. Afsluiter ‘Capsize’ is voor de eerste helft een echte ballad en weet daarin de gevoelige snaar prima te raken. Halverwege gaat de band dan weer los in een stevig vervolg. Een vette gitaarsolo had het nummer nòg beter gemaakt, maar al met al een prima slotsong. De cd-kopers krijgen er daarna nog drie akoestische versies bij van eerdere songs.
Tsja, de band weet prima waarin ze goed zijn en wijkt nauwelijks af van deze formule. Heel veel potten zal deze plaat niet breken, maar voor wie eens ff ongecompliceerd wil meebrullen tijdens een lange autorit is dit prima luistervoer. Gewoon een lekker album, niets meer of minder.
(76/100 – TMR Music)
Tracklist
- Sinner or Saint?
- Thrillseekers
- Open Fire
- Battle Scarred
- Notorious
- Passing Ships
- Double Life
- Last One Standing
- King and Queen
- Capsize
Lineup
- Stevie Stoker – vocals, guitar
- Dan King – guitar, vocals
- Niall Whittaker – bass, vocals
- Jack Corbett – drums, vocals