Mylk – Live it loud
De Noord Limburgse band Mylk bestaat sinds april 2013. Mylk speelt blues-rock/southern rock. Geert Kuijpers en Dave James Hendrikse (lead/backing vocals en gitaar) zijn er vanaf het begin bij. Er zijn enkele bandwisselingen geweest, daarna ging het gas er op. Er werd door Dave James druk geschreven aan eigen nummers. Het resultaat is ‘Live it loud’. Bassist Geert Kuijpers heeft alle baspartijen gespeeld, maar inmiddels vervangen door Harrold Nabben.
‘Stranger to the rain’ heeft een roffelend drum intro gespeeld door Jan van der Pluijm. Het ritme lijkt op een mars ritme. Tegelijkertijd speelt Geert Kuijpers er een lekkere bas groove door heen. De stem van Dave James is vervormd, daardoor wat lastig te verstaan. Het vervormen van zijn stem lijkt in eerste instantie niet te passen binnen de muziek. Na een paar keer luisteren kun je de tekst beter verstaan en wordt het wel duidelijk. De songteksten zijn aan de binnenkant van het drieluikalbum gedrukt. De letters zijn veel te klein en op een foto-achtergrond gedrukt. Zelfs met vergrootglas kun je nauwelijks mee lezen. Als Dave’s stem niet meer vervormd is, wordt het duidelijk dat hij een heel eigen kleur stem heeft en is hij veel beter te verstaan. En na paar keer heb ik de neiging om mee te zingen. Het ritme is pakkend en al snel tap ik mee met mijn voet. Aangenaam gitaarwerk door Jan van Haperen en Dave James draagt bij aan goede opbouw van dit openingsnummer. Het drum ritme van begin komt weer terug, inclusief de bas groove.
De vrij rustige start van ‘Past a peasant’ is goed gemixt in de boxen. Dit nummer blijft ‘laid back’, zowel qua zang als muziek. Tijdens een aangenaam lang instrumentaal stuk valt de goede verdeling op tussen bas, gitaar en drums. De korte solozang aan het eind had best langer mogen duren. Het intro ‘Mr bluesman’ doet me direct aan ‘Six Deep’ van Eric Gales denken. Zowel qua ritme als melodie. Met name de trager gespeelde gedeelten. Mylk speelt deze trage stukken strakker, en met fellere accenten dan Eric Gales. Waardoor deze trager gespeelde gedeelten extra in the picture staan. Dus verschilt ‘Mr bluesman’ genoeg van Six Deep’. De stem van Dave is weer vervormd, dit maakt de verstaanbaarheid lastiger. Bovendien voegt het vervormen hier niks toe.
Het ritme blijft een tijdje hetzelfde. Toch heeft ook dit nummer diverse wendingen. De vertraging vlak voor het einde past erg goed in het geheel.
De drum solo van ‘I’m okay’ zorgt een pakkend intro. Dit pakkende ritme laat Mylk niet meer los. Het einde dit nummer wordt helaas weg gedraaid. Dit gebeurde slechts bij een enkel nummer. De meeste nummers hebben een gecomponeerd einde.
Sommige van deze 10 nummers vrij eenvoudig. Andere nummers zijn goed en verrassend opgebouwd. Een power ballad waarbij je ècht geraakt wordt was welkom geweest. Basliefhebbers komen niks te kort. Want de bas wordt niet alléén als ritme instrument gebruikt. Regelmatig is er een vet aangezette bas groove te horen. In ‘Hats off for the hangman’ is de bas zelfs even helemaal solo. Toch raakt het gitaarwerk nergens te veel op de achtergrond. Kortom zo’n drie kwartier luisterplezier. Sommige teksten hebben diepgang. Andere gaan over vrouwen en de liefde zijn niet al te ingewikkeld. Vooral live nodigen deze teksten uit om mee te zingen. De muziek is pakkend, opzwepend en sfeerverhogend. Live zal Mylk de tent vast op zijn kop zetten.
(7,5/10, Blues Company)
