D.O.A. dag 1: Een spanningsvrij Testament
|Op 23 en 24 juni stond het Friese feestje Dokkem Open Air op het programma, een feest waar vooraf van gedacht werd dat dit wel eens de laatste editie zou kunnen zijn. Deze 11e editie vond plaats op weer een ander terrein en ook dit terrein zal niet meer beschikbaar zijn voor een eventuele nieuwe editie.
De eerste festival dag werd een memorabele dag. Een band zonder backline en een repeterende stroomstoring waren aan het einde van de dag het onderwerp van gesprek. Daar had het gezelschap van 13 Steps geen last van, zij konden om half 2 uit de startblokken. Traditioneel staat aan de start van het festival een Friese talentvolle band. En talent is er getuige de finaleplek in de landelijke Metal Battle. Brute Metalcore met nummers van de debuutplaat ‘Maleficent Thoughts’ deden Dokkem 2016 voor het eerst schudden op haar grondvesten.
Bliksem uit Antwerpen, is het gezelschap rond frontvrouw Peggy Meeussen. In augustus 2015 heeft de band haar tweede album uitgebracht genaamd ‘Gruesome Masterpiece’, een plaat die aangeeft dat de band een volgende stap heeft gemaakt. Na het charme offensief van vorig jaar waar Bliksem zo’n beetje overal in Nederland te zien was is het nu de beurt aan Friesland. live houdt deze band zich goed staande, Peggy presenteert zich als een ware frontvrouw en bespeelt het publiek met haar rauwe vocalen afgewisseld met “clean vocals”. Stampende thrash nummers een vermakelijke show vroeg op de middag.
Het waren de mannen van Heidevolk die wat meer beweging kregen in de meute. Folkmetal met gevoel voor theater is dat wat dit Gelderse gezelschap al ruim een decennium lang voorschotelt. Melodieuze nummers als ‘Koning Radboudt’, ‘Herboren In Vlammen’ en natuurlijk ‘Vulgaris Magistralis’, nummers met een hoog Disney gehalte, kwamen voorbij. Met enthousiasme gebracht waarbij het zangers duo Mark Splintervuyscht en Lars Vogel een groot deel van de aandacht opeiste, vooral Lars trok de aandacht met zijn magistrale vocale uithaal in ‘Vulgaris Magistralis’. Een leuke show met vrolijke muziek.
Raven, de band rond de broers Gallagher, is inmiddels al weer 42 jaar actief en na drie eerdere shows in Nederland was het nu Dokkum voor de mannen uit Newcastle. Oude krakers als ‘Live At The Inferno’, ‘Hard Ride’ en ‘Don’t Need Your Money’ passeerden de revue. Nummers van de nieuwe plaat als het vermakelijke ‘Battle March/Tank Treads (The Blood Runs Red)’ complementeerde de set. Was het allemaal goed en zuiver? Nee, maar Mark en John compenseerden dit door de nummers met een groot enthousiasme en overduidelijk spelplezier te brengen, wat een energie hebben die mannen nog op stage. Afsluiter ‘Break The Chain’ werd volgestopt als medley met stukken van Judas Priest en Black Sabbath’s ‘System Of The Universe’. Een leuke show van Raven, een show die vooral goed viel bij oudere publiek.
Van NWOBHM naar Zweedse death metal met Grave. Een wat statische show van de Zweden, muzikaal was het alles dik in orde. Een strakke executie van nummers van het meest recente album ‘Out Of Respect Of The Dead’ en ouder materiaal. Qua podium presentatie was het allemaal wat minder, nagenoeg geen interactie met het publiek. De toeschouwers maalden er niet om en de eerste moshpit was een feit.
Behalve op het hoofdpodium was er weer genoeg anders te beleven op het festival terrein. De vele vrijwilligers zorgden er voor dat niemand iets te kort kwam. De biertjes werden vrolijk getapt, het gerstenat vloeide rijkelijk op deze zonnige dag. Ook het voedsel was weer ouderwets goed verzorgt, snacks te over ook voor de vegetariër. Leuke cover bandjes als D.M.D, Magma en vooral Sleeër maakte een goede indruk. Lekkere thrash krakers als ‘Angel Of Death’ knalde uit de speakers, nummers een die gewillig oor vonden bij het publiek.
De verrassing van de dag was Primordial. De Ierse band brengt al jaren een aanstekelijke mix van celitic folk en black metal. Onder aanvoering van zanger en frontman Alan Averill (A.A. Nemtheanga) die voor de gelegenheid weer volledig zijn corpse paint had aangebracht. Live staat het Promordial concept als een huis, sterke nummers en een leuke show waarbij Alan het publiek continu bespeeld. Dat spelen hing aan een zijden draadje, de backline van de band was niet in Dokkum aangekomen. De collegialiteit van de mannen van Heidevolk was groot, het waren zij die Primordial uit de brand hielpen zodat de show zijn doorgang kon vinden. Fijne nummers als ‘As Rome Burns’, waar drummer Simon O’Laoghaire achter de kit excelleerde. De geweldige tegenritmes in de nummers ‘Where Greater Men Have Fallen’ of ‘Empire Falls’ waren geweldig.
Het Zweedse Soilwork komt binnenkort met hun 12de langspeler ‘Death Resonance’. Daar moeten we dus nog even op wachten maar de heren hebben genoeg materiaal om een leuke set te vullen. Strakke melodieuze death metal met een duidelijke groove en de flinke metalcore invloeden van de laatste jaren maken het dat de mannen een gevarieerde set kunnen brengen. Het publiek kon de show van Soilwork waarderen, “oude” nummers als ‘Bastard Chain’ werden afgewisseld met recenter materiaal als ‘Whirl of Pain’ en ‘The Living Infinite I’. Wat opvallend was, was dat de bandleden op het podium meer oog hadden voor elkaar dan voor het publiek. Jammer want muzikaal hadden de Zweden de zaken goed op orde.
De eer aan Chuck Billy’s Testament om de eerste dag Dokkem af er sluiten. Na een vertraging van ongeveer 40 minuten was het zover, Testament was er klaar voor en ook het publiek stond vol ongeduld klaar. ‘Over The Wall’ en over was het, een stroomstoring brak de show van Testament af.
De organisatie spoedde zich naar de aggregaat om het euvel te verhelpen. Twee pogingen volgden om de show te hervatten maar mochten niet baten. Uiteindelijk besloot de band, op aanwijzing van het publiek, te verkassen naar het kleine podium. Een uniek moment in de historie van D.O.A., een headliner die op de veel te kleine party stage zijn kunsten vertoond. Testament speelde nog een paar, veelal oude, nummers en maakte vroegtijdig een eind aan de eerste dag. Teleurstelling en lof streden om voorrang bij het publiek. Teleurstelling bij hen die speciaal voor Testament waren afgereisd en bedrogen uit kwamen. Lof van hen die de geste van Testament konden waarderen en de “old school” show als een uniek moment zagen.
Een jammerlijk einde van een meer dan geslaagde eerste dag, op naar dag 2…..
Foto’s (C) RockMuZine