D.O.A. dag 2: Blonde zangeressen en Zweedse death metal
Na een geslaagde eerste dag maakte Friesland en Dokkum in het bijzonder zich op voor dag 2. Grote vraag was of de problemen met de stroomvoorziening opgelost waren. Bij aankomst bleek alles weer te werken en was het tijd voor zwarte koffie en black metal.
Opener was immers de Friese black metal band Kjeld. Nu zijn er twee black metal bands in Friesland die luisteren naar deze naam, zij die dag 2 mochten openen is de Kjeld die vorig jaar de debuutplaat ‘Skym’ hebben uitgebracht. Friestalige black metal nummers van een lekker niveau, geïnspireerd door de Friese historie en oude mythes en rituelen. Zwartgallige vocalen, brute black metal en een goede en bewegelijke show. Kjeld was een lekkere opener van dag 2.
Izegrim is een death metal band uit Zutphen en met het nieuwe album ‘The Ferryman’s end‘ heeft het gezelschap een plaat uitgebracht die er mag zijn. Zangeres / bassiste Marloes werd aangekondigd als een van de mooiste frontvrouwen die Nederland rijk is en daarmee was niets gelogen. Izegrim bracht een lekkere show op deze vroege middag en schudde het publiek eens goed wakker. Lekkere nieuwe nummers als ‘White Walls’, ‘Time To Run’ en ‘Reclaim My Identity’ met het kippenvel momentje in het opbouwende vocale tussenstuk denderden voorbij. Ook de oudere nummers kwamen aan bod, ‘The Legion’ of het nummer ‘Relic of the Past’ dat wellicht verwijst naar die andere heavy metal diva later op de avond. De set van Izegrim werd goed ontvangen en was weer super strak.
Insanity Alert is een Oostenrijkse thrash metal band rond zanger Heavy Kevy, ofwel de Nederlander Kevin Stout. Energiek en vol humor, zo laat de band zich naar mijn mening het best omschrijven. Muziek met een hoog D.R.I. gehalte en Kevin die in een dwangbuis het podium opkwam stal de show. Grappige supersnelle nummers zorgden voor vermaak, hilarische uitschieter is toch we l de Iron Maiden cover ‘Run To The Hills’. Met teksten als “Run to the pit, mosh for your life” is de humor overduidelijk aanwezig. Een leuke, vermakelijke show van Insanity Alert.
Stonden er op vrijdag een tweetal Zweedse death metal bands op het podium op zaterdag was dit ook het geval. De eerste Zweden volgens schema waren de mannen van Entrails. Strakke death metal zoals we dat gewend zijn van de Zweden. Met dit jaar een nieuwe drummer in Martin Michaelsson en een nieuwe bassist / zanger, de jonge, Tommy Carlsson was het allemaal wat onwennig op het podium. Muzikaal was het weer gewoon goed maar qua podium presentatie was het onder de maat. De jonge Tommy had niet het vermogen het publiek aan zich te binden, iets dat ongetwijfeld zal verbeteren in de toekomst. De Friese metalheads hadden er maling aan, een moshpit waarbij de een op blote voeten en de ander op klompen de energie kwijt raakte. Een knap staaltje death metal van Entrails.
Entombed A.D. is terug. Waren ze weg? Nee, dat dan weer niet maar de band kampte de afgelopen periode met duidelijke problemen en depressies. Na het vertrek van Alex Hellid volgden er rechtszaken omtrent de rechten op de naam Entombed, het verlies in deze zaak zat de mannen niet in de koude kleren en was duidelijk van invloed op de prestaties. Inmiddels hebben de problemen een plaats gekregen en heeft de A.D. variant met ‘Dead Dawn’ weer een sublieme plaat uitgebracht. Live is er ook duidelijk weer plezier bij de mannen, zanger Lars Petrov had er zin duidelijk weer zin in. Lekkere nieuwe nummers als ‘Midas In Reverse’ en ‘Dead Dawn’ werden afgewisseld met de oude Entombed krakers als ‘Left Hand Path’ en ‘Supposed To Rot’. Entombed A.D. was ouderwets top, het publiek genoot van de mannen in de eerste regenbui op Dokkem.
Regen of niet “show must go on” en dat dachten de Dragon Girls waarschijnlijk ook. Deze dames zijn inmiddels een vast ritueel op D.O.A. en weten een spannende show neer te zetten met vuur en kaarsvet. Voor wie het koud gekregen had waren de Dragon Girls daar om je te laten opwarmen door de vuurspuwende, schaarsgeklede dames. Muziek was er ook op de party stage. Zo stond zanger Nick Holleman (Vicious Rumors) op het podium met The Hell Patrol, een Judas Priest coverband.
Moonspell in daglicht is een wat aparte gewaarwording. De Portugese dark metallers hullen zich normaal gesproken in nevelen. De melodieuze mix van black, doom en gothic metal die de heren brengen is er een die gangbaar is het goed doet bij een groter publiek. Met oude nummers als ‘Opium’ wisten de heren vanaf de aanvang het publiek voor zich te winnen, natuurlijk was zanger Fernando Ribeiro weer de extravagante smaakmaker. Moonspell deed dat wat er van ze verwacht werd en Dokkem vond het goed!
De Britse power metal formatie Dragonforce was de enige band in dit subgenre van het metal landschap op D.O.A 2016. Super zoete up-tempo nummers als ‘Holding On’ of ‘My Spirit Will Go On’ vonden hun aftrek bij het publiek. Fijne gitaarduels werden uitgevochten door de gitaristen Herman Li en Sam Totman en neem daar de vocalen van zanger Marc Hudson bij en je krijgt een volle power metal show.
Doro, the heavy metal diva behoeft natuurlijk geen introductie. Vanaf 1982 maakt deze Duitse tante al platen, eerst met Warlock en later solo. Al in het begin van de set werd een ieder getrakteerd op wat oude krakers uit de Warlock periode, met ‘Earthshaker Rock’, ‘Burning The Witches’ en ‘Fight For Rock’ wist Doro het publiek te vinden en te binden. Continu ging van “he, he, he” in verwoede pogingen de aandacht van het publiek te behouden en te betrekken in de show. De ballades ‘Fur Immer’ en ‘Without You’ zorgden voor de nodige rustpunten in de set. “The Relic of the Past” was in nog steeds in staat te knallen ‘Raise Your Fist In The Air’, “he, he, he”, Doro was oké!
Het Finse Finntroll mocht deze jaargang afsluiten. Stevige folkmetal, een aanstekelijke mix van extreme metal met Finse polka, ook wel humppa genoemd. De brute vocalen van zanger Mathias “Vreth” Lillmåns in combinatie met de vrolijke muziek was een echte feest mix. Dokkem ging nog een keer los op de humppa met de fantasierijke, humoristische en soms lugubere teksten. Met nummers als ‘Blodsvept’, ‘När Jättar Marschera’ en ‘Under Bergets Rot’ werd het publiek uitgedaagd en kon het uit de dak gaan op de vrolijke noten van Finntroll. De Finnen brachten een zeer vermakelijke show en waren een waardige afsluiter.
Dokkem Open Air was een succes met 3500 bezoekers over de twee dagen. Een gezellig intiem festival dat eigenlijk niet op de kalender ontbreken mag. Dank aan alle vrijwilligers, bezoekers en organisatie voor een top feest. Laten we met zijn allen hopen dat de organisatie de tijd vindt om een 12de editie te organiseren!
Foto’s (C) RockMuZine
