Last Night On Earth hopelijk niet voor het laatst

Met het organiseren van Last Night On Earth kwam een langgekoesterde wens van de mannen van Death Alley en Shaking Godspeed in vervulling. De mannen ergeren zich al geruime tijd aan de vertrutting van de rock ’n roll in Nederland. In hun Manifest “Namens de nieuwe generatie rockfanaten: een manifest voor de scherpe randjes” schrijven ze onder andere: “Wij van Shaking Godspeed en Death Alley krijgen flinke jeuk van het starre Hollandse popzaalkeurslijf dat live rock ‘n’ roll al jaren in de houdgreep heeft. Ondanks de haast onstilbare honger naar live rock ‘n’ roll onder een breed en gevarieerd publiek, is er bedroevend weinig ruimte in Nederland voor avonden waar het echt om de bands gaat. De wurggreep van vroege curfews in sfeerloze betonbakken met veiligheid-voorop-mentaliteit zorgt ervoor dat bands als proloog van een avond worden neergezet. Het publiek mag ‘even een bandje komen kijken’ waarna de avond in de club om de hoek pas na middernacht daadwerkelijk kan beginnen – wanneer de bands al weer lang en breed klaar zijn met spelen.”

Last Night On Earth deed het anders. De deuren van de Marktkantine openden rond 11 uur en pas om middernacht stond de eerste band op het podium. De Marktkantine is de ideale locatie voor een evenement als Last Night On Earth. Het gebouw is in 1936 gebouwd als een kantine voor de nabijgelegen markt. In 1956 werd het uitgebouwd tot theater, na de functie als discotheek in de jaren ’90 stond het gebouw enige tijd leeg. In 2014 werd het gebouw weer in haar oude glorie hersteld, nu als broeinest voor creatieve projecten voor de periode tot 2019. Dit complex vol van historie en sfeer bood ruimte aan een gevarieerd publiek om samen de Last Night On Earth te vieren met een uitbundig rock ’n roll feest. Dat er honger is naar live rock ’n roll werd gelijk bewezen. Het festival was stijf uitverkocht. Gelijk bij binnenkomst was het duidelijk dat dit niet “your average rockshow” zou worden. Waar vind je nu een geïmproviseerde boksring in de hal, compleet met bokshandschoenen en yogamatten op de vloer voor een zachte landing na een knock-out punch? Mister Weird Beard was de spreekstalmeester van de avond die met gloedvolle betogen over “The Power of Rock ’n roll” en “afrekenen met techno dj’s die onze nachten stelen met hun kunstmatige bleeps” warmde hij het publiek – voor zover nodig – op voor de bands.

Shaking Godspeed

Shaking Godspeed draagt de naam van “Meest eigenzinnige band” als een geuzennaam. De mannen van Shaking Godspeed kiezen hun eigen pad, wars van conventies en commerciële overwegingen. De band ging dit jaar haar meest ambitieuze uitdaging aan. Samen met toneelgroep Orkater werkte Shaking Godspeed aan een toneelstuk waarin de band zowel optreedt als de muziek voor verzorgde. De soundtrack van het toneelstuk ‘Rumspringa’ bracht de band in juni uit als een volledig Shaking Godspeed album. Voor het eerst zingt Wout hierop in het Nederlands. Op het compacte podium van de Marktkantine stond echter geen toneelorkest maar een tot op het bot gemotiveerde rockband. Shaking Godspeed ging tekeer alsof het echt de laatste nacht was. De show van Shaking Godspeed focuste zich op de twee meest recente albums: ‘Rumspringa’ en ‘Welcome Back Wolf’. Zowel de Nederlandstalige nummers van de meest recente plaat als de Engelstalige werden energiek op het publiek afgevuurd. Het publiek vond het prachtig en danste en sprong op de groovende eigenzinnige rock van Shaking Godspeed. De invloed van Captain Beefheart was altijd al duidelijk, maar zeker in de Nederlandse nummers klonk nu ook Raymond van het Groenewoud en in het afsluitende ‘Rumspringa’ hoorde uw recensent zelfs the DIV, het Delftse postpunkbandje uit de jaren 80. Hoogtepunten van de geïnspireerde show waren het complexe en toch groovende ‘Future Boogie’, het dampende liefdeslied ‘She’s Young’, het intense ‘Welcome Back Wolf’ en de staccato dancetrack ‘Rumspringa’.

Death Alley

Death Alley speelde duidelijk een thuiswedstrijd in de Marktkanttine. Al ruim voor de aanvang van de show was het dringen om het beste plaatsje voor het lage podium van de theaterzaal. Toen het spaghetti-western intro klonk zinderde de spanning door het publiek. Bij het betreden van het podium ging een massaal gejuich op vergezeld van tientallen duivelshoorns en vuisten in de lucht. Het was dan ook bijna een jaar geleden dat Death Alley in de hoofdstad had opgetreden en Amsterdam had haar helden van de smerige rock ’n roll gemist. Dit enthousiaste onthaal inspireerde Death Alley tot een furieuze show. Vanaf de gierende openingsriff van ‘Over Under’ tot de laatste psychedelische jam van ‘Supernatural Predator’ spatte de energie van het podium. Door de vaak uitgesponnen psychedelische jams tussen gitarist Oeds en bassist Dennis werd het nooit blind beuken, maar zette Death Alley een geweldige rock ’n roll show neer, snoeihard, groovy en sexy. Je zou bijna vergeten dat de band eigenlijk pas twee jaar bestaat.  De show opende sterk met onder andere het intens groovende ‘Over Under’ en ‘Black Magick Boogieland’ waarin de fuzzende gitaarriffs afgewisseld werden met een geweldige psychedelische gitaarsolo.  Het absolute hoogtepunt van de show was ‘Supernatural Predator’, een ode aan Selim Lemouchi, de voormalig frontman van de band The Devil’s Blood. In ‘Supernatural Predator’ smeedde Death Alley psychedelisch groovende spacerock aan furieuze gitaarriffs, in een onweerstaanbare muzikale trip. Een soort Hawkwind meets Black Sabbath. De zaal werd nog net niet afgebroken, maar wat een opwindend feest bouwde Death Alley samen met het publiek. Alsof het daadwerkelijk de Last Night On Earth was!

zZz

zZz gooit het over een heel andere boeg, gewapend met drums en orgel maakt het Amsterdamse duo hypnotiserende orgelrock waarop niemand stil kan blijven staan. De muziek van de band is niet onopgemerkt gebleven, zo werd ‘Grip’ in 2008 in een Fiat commercial gebruikt en dook ‘Ecstacy’ op in de film ‘Phileine zegt sorry’ en de Engelse tv-serie ‘Skins’. Maar zZz is toch vooral bekend van haar duistere en intense optredens.

Voor Last Night On Earth versterkte Wout Kemkens van Shaking Godspeed de band met zijn slide gitaar. Ook bracht de band een danseres in stelling om het publiek tot dansen te bewegen. In eerste instantie moest het publiek even wennen aan de rauwe dansmuziek van zZz, toch een hele overgang na de rock ’n roll van Shaking Godspeed en Death Alley. Maar de groove van zZz bleek onweerstaanbaar. Eerst sloeg het vrouwelijke deel van het publiek aan het dansen, langzaam maar zeker gingen ook de meest ruige rockers overstag en bewoog de hele marktkantine op de dwingende groove van zZz. De show van zZz draaide niet zozeer om nummers of teksten. Het was een totaalbeleving van dwingend hypnotische beats, tribale ritmes, grommende bassen en psychedelische orgelklanken. De gitaar van Wout gaf de show in de Marktkantine nog een extra psychedelische dimensie.

Peter Pan Speedrock

De veteranen van Peter Pan Speedrock sloten dit geweldige feest op knallende wijze af tijdens hun laatste show in de hoofdstad. Band en publiek gaven tot aan het krieken van de dag nog even alles.

Last Night On Earth was een opwindend rock ’n roll feest waarin bands en publiek samen tekeergingen alsof het daadwerkelijk de laatste nacht was. Gelukkig kwam de zon de volgende dag weer op zodat we nog meer van dergelijke feesten kunnen beleven.

Foto’s (c) Brendy Wijdeven