Selfmachine – Societal Arcade

Selfmachine ontstond in 2010 in ons eigen kleine landje. Hun eerste album ‘Broadcast Your Identity’ werd met groot enthousiasme ontvangen. Ze laten zich onder andere inspireren door bands als: Killswitch Engage, Sevendust en Soilwork. Echter weten de heren van Selfmachine meer te brengen dan keiharde beukende metal en durven ze te variëren met ritmes. Hun nieuwe album ‘Societal Arcade’ neemt je mee op een reis door een flipperkast, waarbij je alert moet blijven om punten te scoren en waarbij je op een onoplettend moment het balletje kwijt kan raken. Net als je eigen identiteit binnen de hedendaagse maatschappij.

Het album gaat lekker beukend van start met ‘Against The Flow’. Het nummer laat zich kenmerken door verschillende ritme wisselingen die meteen doen denken aan dat flipperkast gevoel. Het is spannend en je weet niet wat er gaat komen. De contrasten tussen de grunts en clean vocals zijn goed ingezet. Het resultaat: een technisch nummer met ballen. Bij ‘Giddy Up’ weet de band mijn vroege ochtend gevoel als geen ander te omschrijven. Er wordt geopend met een wekker die afgaat, gevolgt door harde en enigsinds chaotische metal. Tekstueel is het niet heel spannend maar dat wordt vergeven. Het is ritmisch spannend en divers. De gitaarsolo van John Brok maakt het af.

Nummers als ‘Universe’ maken dit album dan toch echt de moeite waard. Het nummer opent ijzersterk. Het rockt lekker en er gaat een goede dreiging uit van het geheel. De overgangen tussen de rockende stukken met clean vocals en de harde stukken met diepe grunts zijn erg goed gedaan. Wederom is het de solerende gitaar die indruk maakt, maar ook drummer Ben Schepers verdient een aparte vernoeming aangezien hij met strak drumwerk aan de basis staat van de vloeidende overgangen. ‘The Great Deception’ is nog zo’n knijter van een nummer. De nadruk ligt zeker in de opening meer op de gruntende vocalen. Waardoor het direct een stevige metalvibe meekrijgt. De vocalen in dit nummer zijn ijzersterk ingemixt, dit geld ook voor de clean vocals. Het gitaarspel is vol dreiging en zorgt voor een mooi vol geheel.

De metalvibe is ook duidelijk aanwezig in ‘The Valeyard’. Waarbij de opening toch wel gekenmerkt wordt door drummer Ben schepers die even gas geeft. De contrasten zijn groot maar de overgangen lopen lekker. De break kent een hoog ‘Fuck You’ gehalte met een enorme opbouw die doet denken aan Rage Against The Machine. Helaas volgt hierna een antclimax met een rustig stuk er achter aan. Dus waarom die opbouw?
Op het album is het niet alleen rammen geblazen. ‘No Cliché’ is een ware ballad met daarin het cliché ritme. De opbouw zelf is erg goed gedaan, gelukkig drijven de heren ook een beetje spot met ballads en is de tekst fantastisch! Het is Nickelback maar dan goed gedaan.

‘Luminous Beings’ lijkt ook een ballad te zijn. Het nummer begint erg rustig. Het is mooi in balans. De inbreng van gitaren versterkt het nummer. Met een krachtige grunt ontpopt het zich dan toch naar een volledig rock nummer. De verhalende lijn van de solerende gitaar is fantastisch gedaan, en draagt enorm bij aan het geheel. Het rockende gedeelte is wat betrefd vocalen ook nog een ijzersterk. Hiermee wordt het album op een waardige manier afgesloten.

Met ‘Societal Arcade’ hebben de heren van Selfmachine een waardige opvolger gecreërd voor het goed ontvangen ‘Broadcast Your Identity’. Het is speels, gewaagd en creatief. Niet alle nummers zijn even sterk, maar het album bestaat dan ook uit dertien nummers. Echter zijn het ‘Universe’, ‘The Great Deception’ en ‘Luminous Beings’ die dit album naar een hoger niveau weten te tillen, en die het echt de moeite waard maken.

(75/100, Wormholedeath)

Tracklist:
• Against The Flow
• Join The Hate Train
• Giddy Up
• Normal People
• Universe
• No Cliché
• Nothing Worth
• Lifeblind
• The Great Deception
• The Valeyard
• Superior
• Avenge The Moment
• Luminous Beings