Memphis Maniacs (Paradiso, 28-03-2015)
Memphis Maniacs, Nederlands enige echte mash-up band, sloot hun ‘Weapons Of Mash Construction’ clubtour af in het nog altijd betoverende Paradiso. De oude kerk was voor deze gelegenheid uitverkocht, net als vrijwel de meeste optredens van deze band. Voor degenen die weten wat ze kunnen verwachten lijkt dit niet bijzonder maar, dat is het toch wel!
De heren van MM hebben zich de kunst machtig gemaakt om muziek- en feestminnend publiek te entertainen met live gespeelde mash-ups. Oftewel kort uitgelegd, het op verantwoorde wijze door elkaar spelen van twee of meer muzikale hitnummers . Het is iets wat DJ-’s normaal gesproken doen, wel knap daar niet van, maar om dit live met een band te presteren brengt het niveau nog een tandje hoger.
Inmiddels draaien de heren alweer een poos mee in het circuit, heb ik al meerdere malen mogen genieten van het (muzikale) feestje wat zij brengen en we kunnen alleen maar constateren dat zij steeds beter worden in wat ze doen. Memphis Maniacs roert niet alleen twee hits door elkaar maar mixt met schijnbaar het grootste gemak ook totaal verschillende muziekstijlen en vaak drie of zelfs vier nummers tot een swingend geheel. Zelfs tempowisselingen en verschillen in ritme worden tot één geheel gekneed. Daarnaast worden de zanglijnen vaak ook nog eens gezongen over de melodie van een ander nummer, wat de moeilijkheidsgraad verhoogt.
De show begint met een heuse goochelact die mooi symbool staat voor wat er gebracht gaat worden, magie, verwarring, verrassing, verwondering en kunstig geknutsel wat het publiek letterlijk en figuurlijk van het ene op het andere been zal zetten. Nadat de drummer en toetsenist door gochelaars Jelle Coppelmans en Liza van Eerden tevoorschijn zijn getoverd zet de band in flamboyante kleding met zuurstokroze accenten stevig in met een mash-up van ‘My Sharona’ (The Knack) , ‘Happy’ (Pharrell Williams) en ‘Freestyler’ (Bomfunk MC’s).
Ook deze clubtour heeft de band er voor gezorgd dat de optredens niet alleen voor het gehoor prettig zijn maar dat het theatrale entertainmentgehalte van dusdanige kwaliteit is dat het een lust is om naar te luisteren èn te kijken. Debet hieraan is zeker de stoere lichtshow en de diverse outfits van zanger Roy Smolenaars, die als een soort Engelstalige spreekstalmeester het publiek opzweept. Zo komt hij op in een witte doktersjas en witte laarzen met een stemvervormer om zijn nek waardoor je moet denken aan een professor die in een obscuur laboratorium enge experimenten uitvoert en even later staat hij weer midden in het publiek op een hoge kist met een lange zwarte leren punk jas aan in zijn beste Duits flarden van de tekst van Falco’s ‘Jeanny’ te oreren met een diepe donkere stem.
Het publiek, wat in zowel verschijning als leeftijd zeer divers en dus eigenlijk ook een soort mash-up is, heeft een duidelijke gemene deler….los gaan! Het is een feest (der herkenning) en vanaf het begin overheerst de vibe van het mee willen dansen, klappen en zingen. Het enthousiasme van de band, zelfs nu tijdens de laatste show van de clubtour, werkt meer dan aanstekelijk.
De muziek laat zich lastig omschrijven, maar er is geen enkele andere band die Bob Marley’s ‘Is This Love’ op een prachtige manier in ‘Tainted Love’ van Soft Cell laat overvloeien, van ZZ Top’s ‘Sharp Dressed Man’ naar Lady Gaga en weer terug in 20 seconden, van de hardrock van Iron Maiden naar de hardcore van Rotterdam Termination Source, van AC/DC naar Two Unlimited ,Oasis en The Beatles…echt no no nonono limits bij de boys van Memphis Maniacs!
Knap staaltje werk en optreden maar vooral….lekker en vermakelijk! Een collectief welke een uitverkochte clubtour achter zich heeft maar het hier niet bij laat. Als je nieuwsgierig bent geworden dan kun je op 4 april alweer terecht in Schijndel op Paaspop. De optredens lenen zich uitstekend voor Festivals en er staan er dan ook verschillende gepland. Een van de mooiste waarschijnlijk op 5 juni, bij het Indian Summer Festival in Langedijk.
Foto’s (c) Rob Sneltjes
