RISING – SWORD & SCYTHE
Soms wordt een stukje schrijven je zo makkelijk gemaakt.
De Zweedse band Rising brengt hun vierde album ‘Sword & Scythe’ uit via Indisciplinarian en omschrijft het album als volgt:
‘Sword And Scythe’, a concept album on the history of mankind seen
from the perspective of cosmic circularity, where the full potential of the
band’s musical vision unfolds in a collection of songs of both progressive
outlook, melodic mastery and fierce aggression’.
Genoeg erover gezegd toch?
Wat betreft de sound maakt de band Classic Metal zonder daarbij hun jaren 60’ en 70’ invloeden uit het oog te verliezen.
In 2009 debuteerde de band met hun titelloze EP en bracht in 2011 hun volledige debuutalbum uit getiteld ‘To Solemn Ash’. Daarna volgden nog de albums ‘Abominor’ (2013) En ‘Oceans Into Their Graves’ (2016)
De band opent in elk geval spannend en opvallend met een stevige gitaar distortion en wat enkele ondersteunende pianoklanken op de instrumentale track ‘Amor Fati.’ Daarna volgt de eerste volledige track ‘Empirical’ en meteen doet de band wat de sound betreft mij gek genoeg denken aan Ghost op hun album ‘Meliora’ (2015).
Los van de vergelijking weet de band de luisteraar direct te pakken met de lekkere melodieuze sound en uitstekende vocal kwaliteiten van zanger Morten Grønnegaard.
De band weet lekker door te pakken met de vervolgtrack ‘Hunger And Exile’ met daarin een uitstekende rol weggelegd voor drummer Martin Niemann. Onder een lekker doorstuwende drumsound op deze stevige track en uitstekende achtergrondzang bij de leadvocals weet de band de luisteraar verder nieuwsgierig te maken naar de rest van het album.
Met tracks als ‘Camp Century’, ‘White Heat’, ‘Ancestral Sun’, weten ze de aandacht uitstekend vast te houden. In tegenstelling tot de eerste twee tracks heeft ‘Camp Century’ eerder een Doom-achtige sound, terwijl ‘White Heat’ weer die typische jaren 70’ sound weet neer te zetten met lekker stevige up-tempo gitaar- en drumwerk.
Op ‘Ancestral Sun’ weet de band de luisteraar te verrassen met een piano intro onder een Black Sabbath – achtige gitaarsound.
Door tijdens het intermezzo de gitaarmelodie langer na te laten zoemen, om vervolgens weer door te pakken in een stevige riff en gitaarsolo, maakt deze track tot een afwisselende en een van de besten op dit album.
Na het nogal overbodige instrumentale intermezzo ‘Civil Dawn’ bestaande uit een fluit volgen nog de tracks ‘Salted Earth’, ‘Renewal Ritual’ en ‘Kill Automation’.
Met ‘Salted Earth’ dreigt de aandacht een beetje te verslappen door de weinig geslaagde combinatie van een eentonige gitaarsound en de leadvocals gecombineerd met grunts als achtergrondzang. En alhoewel ‘Renewal Ritual’ verbetering toont door het stevige tempo en de aangename melodieuze sound blijft de lichtelijke verveling een beetje aanhouden door de eentonige melodie.
‘Kill Automation’ brengt daarentegen weer afwisseling aan in de tracklist doordat deze een uptempo sound heeft.
‘Sea of Irrelevance’ weet opnieuw weer die Meloria -achtige sound te vangen terwijl op afsluiter ‘Aeterna’ de sound van de albumintro weer wordt opgepakt.
Met een aangename Doom-achtige track weet de band dit album prima af te sluiten.
Een uitstekend album van een eveneens uitstekende band die meer in hun mars heeft en waarvan een doorbraak naar een groter publiek niet uit kan blijven.
Met ‘Sword & Scythe’ heeft de band een interessant, onderhoudend, maar vooral afwisselend album afgeleverd.
Halverwege lijkt de aandacht een beetje te verslappen, maar dat doet zeer zeker niet af aan de kwaliteiten die deze band heeft.
Met hun vierde album zal The Rising best een breed publiek kunnen aanspreken van jaren 70’ rockliefhebbers tot aan Classic Metal – en zelfs Doomliefhebbers.
En als je als band een gevarieerde sound weet neer te zetten heb je nog altijd de meeste kans van slagen.
(85/100) (Indisciplinarian)
TRACKLIST SWORD & SCYTHE
- Amor Fati
- Empirical
- Hunger And Exile
- Camp Century
- White Heat
- Ancestral Sun
- Civil Dawn
- Salted Earth
- Renewal Ritual
- Kill Automation
- Sea of Irrelevance
- Aeterna
LINE UP RISING
Morten Grønnegaard – Vocals
Jacob Krogholt – Guitars
Anders Bo Rasmussen – Guitars
Bjarke Lassen – Bass
Martin Niemann – Drums
