Blade Killer – High risk

Soms krijg je een album toegestuurd om te recenseren zonder bio en dan moet je dus zelf via internet enige info zien te vergaren, zodat je de lezer toch enigszins kunt informeren. En dat valt bij het Amerikaanse Blade Killer nou niet bepaald mee, want met de summiere info op hun eigen Facebook-pagina en Metal Archives kan ik weinig zinnen vullen.

De band blijkt sinds 2012 te bestaan en is afkomstig uit Los Angeles, California, bestaat uit vijf man met de traditionele bezetting van twee gitaristen, maakt volgens eigen zeggen traditionele heavy metal, heeft in 2014 een mini-EP onder de naam Blade Killer op de markt gebracht en brengt dan nu hun eerste full-album uit, genaamd High risk.

Opener Lost Angels opent voortvarend als een snel nummer met een mooie gitaarriff, halverwege een fraaie break en erop volgend een melodieuze gitaarsolo om naar het einde toe weer in een hoog tempo over te gaan.

Na een paar nummers wordt duidelijk dat de traditionele heavy metal behoorlijk naar NWOBHM neigt, met invloeden van o.a. Iron Maiden waarbij de goede zang soms licht wat weg heeft van Paul di’Anno, zeker in de wat snellere en agressievere nummers, titelnummer ‘High Risk’ is daarvan wel een heel mooi voorbeeld. Het snelle nummer ‘Midnight’ bevat na de gitaarsolo een fraai ruig hardrock ’n roll-achtig stuk gitaarwerk. Het uptempo ‘Endangered’ kent een mooie break waarmee het nummer omslaat in een snelle beuker met een fraaie gitaarsolo.

Het is niet zo, dat we hier nu met een vernieuwend album te maken hebben, maar dat hoeft ook helemaal niet, het gehele album ademt kwaliteit met acht goede songs, de een wat beter als de ander. Tel daarbij op prima instrumentalisten en een prima productie en er kan geconcludeerd worden, dat hier een prima album is afgeleverd.

(82/100)(M-Theory Audio)