The Picturebooks, intiem, intens en groots tegelijk
In de basis is de muziek van the Picturebooks rock ’n roll in haar oervorm, overgoten met een duistere blues saus. Maar de bloedbroeders Fynn Claus Grabke en Philip Mirtschink weten zoveel energie en passie aan hun instrumenten te ontlokken dat the Picturebooks een unieke, onweerstaanbare stijl hebben.
Eerder dit jaar brachten the Picturebooks hun derde album in de huidige samenstelling uit. Rockmuzine waardeerde ‘Hands of Time’ met 75/100. In het vervolg van de albumrelease tourden the Picturebooks samen met Monster Truck door het ijskoude Canada. Vandaag zijn beide bands in de Melkweg herenigd met dien verstande dat Monster Truck de Oude Zaal onveilig maakt terwijl the Picturebooks het podium van Upstairs betreden.
Normaliter is het podium tijdens een Picturebooks show nogal spartaans; links een microfoon, effectenpaneel en gitaarversterkers voor Fynn Claus, rechts een verzameling immense trommels en een bronzen klok voor Philip. Maar vanavond staan er stellages met percussie attributen en zelfs een heuse piano op het podium. Het geluid op ‘Hands of Time’ is inderdaad meer divers dan ooit, maar een piano, serieus?
De twijfels worden gelijk de kop in gedrukt wanneer Philip met snoeiharde droge klappen ‘You Can’t Let Go’ inzet. Op het album een sensueel en broeierig duet samen met de legendarische Chrissie Hynde. Ook zonder mrs Hynde is ‘You Can’t Let Go’ heerlijk broeierig en rauw. The Picturebooks schakelen moeiteloos tussen smerige riffs en sensuele grooves. De band krijgt bijna vanzelfsprekend het publiek mee in de intieme Upstairs zaal van de Melkweg. Vuisten gaan de lucht in en er wordt vol overgave gestampt om Monstertruck in de Oude Zaal een etage lager te laten horen dat the Picturebooks aanwezig zijn. Tijdens het furieuze ‘Lizard’ ontstaat zelfs de eerste moshpit.
Het rauw rockende ‘Howling Wolf’ is geschreven op een mandoline zo vertrouwt Fynn Claus ons toe. Groot is dan ook het contrast als hij donderende riffs aan het bijna schattig aandoende instrument weet te onttrekken. Tijdens het intense ‘The Day the Thunder Arrives’ speelt de piano een hoofdrol samen met de donderende percussie. Na het energieke titelnummer van het nieuwe album is het tijd voor een rondje klassiekers uit het Picturebooks idioom. Bij het hard groovende ‘The Rabbit And The Wolf’ gaat de Melkweg helemaal los.Het intense, loodzware en sensuele ‘Your Kisses Burn Like Fire’ wordt vol overgave meegezongen. Hiermee komt er een einde aan de reguliere set. Maar the Picturebooks en de Melkweg zijn nog niet klaar met elkaar. ‘Cactus’ wordt massaal meegebruld, mede dankzij de simpele lyrics “oooohaaahoo!!!!”, de Melkweg springt. ‘Zero Fucks Given’ zou zomaar het lijflied van the Picturebooks kunnen zijn. “Kies je eigen weg, trek je niks aan van wat anderen daar van vinden”. Massaal gaan dan ook de middelvingers omhoog tijdens het refrein.
Fynn Claus en Philip nemen na de show ruimschoots de tijd om handen te schudden met het publiek want: “We are here because of you and you are here because of us. Word of mouth that is how we win our audience”. Vanavond zijn er in ieder geval een hele zaal vol Picturebooks evangelisten geworven.
Foto’s (c) Maaike Ronhaar
