Sven Hammond (Grenswerk Venlo, 01-05-2015)
Sven Hammond, het excuus van organist Sven Figee om “lekker te gieren op het hammond orgel”, is nog meer een volwaardige band sinds zanger Ivan Peroti definitief tot de gelederen is toegetreden. Om dit te onderstrepen is ook de “Soul” uit de naam verwijderd. Maar niet uit de muziek! Al sinds de oprichting van Sven Hammond Soul in 2007 speelt de band een opwindende mix van soul, jazz, blues en funk. Op het laatste album,’ IV’, is ook een flinke portie rock aan het toch al brede palet toegevoegd. Sven Hammond klinkt anno 2015 energieker dan ooit. De band doet een uitgebreide clubtour om ’IV’ te promoten. Het sfeervolle Grenswerk is de laatste stop op deze tour en dus een goede aanleiding om nog één keer helemaal los te gaan.
Er is geen voorprogramma, dus als tegen negen uur de pauzemuziek stopt betreden de leden van Sven Hammond een voor een het podium. Met het swingende ‘Usual Suspects’ zijn we los! De heren hebben er zin in en al voor het publiek de kans krijgt om te applaudisseren leiden de knallende drums van Joost Kroon het volgende nummer al in. Pas als Sven Figee ‘Symphony’, “niet op onze laatste plaat opgenomen, maar wel lekker live” aankondigt, is er voor het eerst contact met het publiek.
Zanger Ivan Peroti is de ideale frontman, een geweldige soulzanger die met hetzelfde gemak mierzoete soul zingt als het uitschreeuwt in rauwe rhythm ’n blues. Maar Ivan zoekt ook steeds interactie met het publiek met zijn beeldende manier van zingen. ‘Diamond Drink’, een van de eerste hoogtepunten van de show, is daarvan een prachtig voorbeeld, Peroti klinkt hierin niet alleen als Prince, maar kronkelt ook rond de microfoonstandaard als “His Royal Badness”. Het nummer eindigt in een uitgebreide jam waarin Hammond, gitaar en zang een prachtig muzikaal duel aangaan.
Het publiek in Grenswerk komt pas echt los als de band een tandje bijschakelt en in het funky ‘Happy People’ de winnaars van de twitteractie het podium oproept om samen het befaamde “walking and talking” dansje voor te doen.
Sven Hammond swingt en rockt! Of de band nu spacerock speelt, als in ‘Children of the Dark’, moddervette soul als in ‘Shame’ of een instrumentale medley, altijd is er die vette groove, die funky gitaar, maar vooral het machtige Hammond orgel.
Na de instrumentale medley blijft het licht uit en in een donkere zaal klinkt het a capella intro van ‘Wade in the Water’ extra indrukwekkend. Het is jammer dat als de hele band invalt blijkt dat de bas van Glenn Gaddum weg is gevallen. Na het nodige gepruts blijkt het probleem in Glenn’s pedal board te zitten en er wordt besloten zonder de effecten verder te spelen. Naadloos pikt de band de draad weer op en al snel is de onderbreking weggeblazen door de heerlijke rauwe soul.
Dan gaat het gas er weer vol op met een grommende Hammond, gruizige gitaren en Glenn’S slapping bass in de funkrock van ‘Brother Drunk’ en ‘Kiss the Ground’. Als het lekker rockende ‘Fly’ ontaardt in een heerlijke psychedelische jam komt er een einde aan de reguliere set.
In de toegiften werkt Sven Hammond naar het hoogtepunt van de show: de geweldige funk knaller ‘After Smoke’, waarin de Hammond nog één keer giert en zanger Ivan het publiek tot het uiterste uitdaagt om mee te doen, uiteindelijk staat het podium vol met toeschouwers die met de band meeswingen.
Sven Hammond geeft een nieuwe betekenis aan het gezegde “Vol op het orgel gaan”, Sven Figee en zijn Hammond orgel zijn het kloppend hart van een geweldig muzikale, maar vooral energieke band. Sven Hammond live is een belevenis, we gaan nog veel van deze band horen.
