Apocalyptica- Cell-0
Apocalyptica werd zo’n 25 jaar geleden opgericht in Helsinki, Finland. Na een stilte van vier jaar is ‘Cell-0’ hun negende studio album, en het eerste instrumentale album sinds zeventien jaar. Waar de complexe nummers over gaan, dat vertellen ze niet. De luisteraar mag zijn/haar eigen idee erover hebben.
‘Ashes Of The Modern World’ heeft een vrij sobere start. Eerst is drummer Mikko een paar keer heel even te horen, daarna vult hij de sobere melodie vaker aan. De soberheid maakt plaats voor de metal. Zowel in de sobere stukken als in de metal gedeelten zijn er diverse wendingen. Met vlagen ligt het tempo flink hoog. Elders is de muziek best zwaar van opzet, maar daar ligt het tempo onverwacht laag. De opbouw is dus apart, maar boeiend. Het aantal laagjes is groter dan verwacht, het geheel is meeslepend. Het einde is mysterieus.
‘Cell-0’ start mysterieus en meeslepend, de wending naar de metal is wat minder spectaculair dan verwacht. Lage zware tonen, en hoge frivole tonen zijn regelmatig samen te horen. Het contrast hiertussen had meer impact gehad als het geluid in zijn totaal voller had geklonken. Ondanks dit minpuntje zijn er talloze details te horen. Het minimalistische deel is subliem in het geheel verweven. Het is steeds weer verrassend wat deze mannen uit hun cello’s weten te halen. De wending naar meer power is zeer goed. De ongewone structuur zorgt voor een aparte, maar mooie luisterbeleving.
‘En Route To Mayhem’ start mysterieus. Dan vliegt het tempo omhoog, en het gaat steeds sneller. Vooral de cello’s worden supersnel bespeeld. Ook de drumvellen worden in hoog tempo geraakt, dit is een stukje trash metal. De opbouw naar het einde is weer bijzonder.
Strak gespeelde delen wisselen elkaar af met melodische delen, daarnaast wisselen lichter gespeelde, soms vriendelijk klinkende stukken elkaar af met metal. Ook binnen de metal hoor je regelmatig verschillende stijlen, en zeker volop wendingen. De transities binnen de nummers zijn soms totaal onverwacht. Je moet echt een flink aantal keer luisteren voordat je de nummers een beetje kent. Toch voelen ze direct comfortabel aan.
Het einde van ‘Scream For The Silent’ is door de fade out vrij saai. Dat wordt weer goed gemaakt met de opening van ‘Catharsis’. De contrasten tussen metal en klassiek en tempo/volume zijn hier minder groot. Maar dat maakt voor de intensiteit en de passie waarmee gespeeld wordt niet uit, deze zijn voelbaar.
Ook in ‘Beyond The Stars’ is het genieten van zowel de klassieke als de metal elementen, en de soms plotselinge wendingen. Sommige delen zijn sferisch andere stukken zijn duidelijk metal. Hier zijn ze bijna constant onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een lage stem spreekt enkele zinnen, deze klinken samen met de muziek. Niet ieder woord is goed te verstaan, maar dan hoeft niet. De opbouw naar het einde is weer super. Zo sterft deze laatste track langzaam weg. Zo’n gaaf album had gerust langer mogen duren!
Ondanks dat het geluid net niet perfect is, is het wel degelijk goed. Er is prima gespeeld met de verdeling over de koptelefoon. Met een pedal board halen ze de meest bijzondere geluiden uit hun cello’s. Door de sublieme manier van spelen en de ongewone composities en word ik betoverd door de muziek. Magie is het passende woord voor Apocalyptica. De release datum voor ‘Cell-0’ is 10 januari, dit is het eerste album dat ik voor 2020 recenseer, en dan al zo’n tof album mogen beoordelen! ‘Cell-0’ zou zomaar in mijn top 15 van 2020 kunnen komen. (94/100) (Silver Lining Music)
tracklist:
Ashes Of The Modern World -6:30
Cell-0 – 9:57
Rise- 5:22
En Route To Mayhem 5:28
Call My Name 3:56
Fire & Ice- 5:21
Scream For The Silent- 5:13
Catharsis- 4:59
Beyond The Stars- 6.54
Line up:
Eicca Toppinen- cello
Perttu Kivilaakso- cello
Paavo Lötjönen- cello
Mikko Sirén- drum
