Airbag – A day at the beach

‘A day at the beach’ is het vijfde album van de prog rockband Airbag. Maar dit is het eerste album als trio van deze Noorse mannen. Hun inspiratie komt door de new wave, de filmmuziek en terugkeer van de jaren ’80 elektronica.  Ze hebben hun kenmerkende gitaarspel gecombineerd met soundscapes.De teksten gaan over een man die zijn familie achterliet in een onbekende toekomst. Er doen een aantal gastmuzikanten mee, waaronder bassist Kristian Hultgren (Wobbler).

 ‘Machines And Men’ heeft een hele zachte start. Heel langzaam wordt het geluid wat sterker, maar de muziek blijft ingetogen. Net als anders, sluit de zang perfect aan bij de muziek. Delen van de tekst worden herhaald. Beetje bij beetje wordt de muziek iets zwaarder, en krijgt een rockender karakter. Niet alleen het volume, maar ook het ritme wordt opgeschroefd. Er is aangenaam veel bas aanwezig. Het geluid is iets groezelig, maar dat geeft de tekst meer impact. Vocale delen worden afgewisseld met prachtige instrumentale stukken. Hierin krijgt het fantastische gitaarspel van Bjørn Riis alle ruimte. Dit openingsnummer eindigt rustig.

 Het intro van ‘Into The Unknown’ heeft elementen uit de jaren ’80. De spanning wordt  wordt opgebouwd.. gaan we de elektronische kant van toetsen horen? Of komt er een onverwachte twist naar de rock?Voorlopig wint de elektronische kant, maar dan wel rustig. Weer word ik geraakt door de zang, zowel door de stem als de tekst. Sommige details klinken ‘ver weg’ in de koptelefoon, ze vormen wel degelijk een mooie toevoeging. Zo nu en dan zit er een lichte echo op de drums.De ene keer zijn er heel wat laagjes in de muziek. Maar ook als er weinig laagjes zijn, is er van alles om intens naar te luisteren. ‘Airbag’ houdt me helemaal gekluisterd aan hun muziek, het meespelende gitaarwerk is fantastisch. Deze epic eindigt met een hele langzame fade out.

 De drums zorgen voor een bijzonder intro van ‘Sunsets’. Als er meer instrumenten bij komen, gaan tempo en volume meteen omhoog. De tekst gaat over de negatieve kant van het leven in deze maatschappij. Meeslepend en/of rockend gitaarspel wordt afgewisseld met meer elektronische klanken. Er zitten grote volume contrasten tussen de rockende delen en de klein gespeelde stukken, maar de balans blijft. De wending van rock naar een minimalistisch stuk verloopt super, dan dooft het nummer prachtig uit.

De track ‘A Day At The Beach (Part 2)’, is net als het eerste deel een mooie instrumentale track. Beide instrumentale (titel) tracks zijn boeiend, maar vrij kort in vergelijking met de overige tracks.

 Na een rustige start wordt ‘Megalomaniac’ langzaam opgebouwd naar rock. Sommige veranderingen vloeien in elkaar over. Op andere momenten zijn de wendingen snel en onverwacht. Ook in deze slottrack varieert de muziek van uiterst rustig tot lekkere rock, natuurlijk met fantastisch gitaarspel.De iets meer ‘heavy’ stukken zijn meestal instrumentaal. Dit laatste nummer wordt langzaam weggedraaid.

Door de albumtitel ‘A day at the beach’ zou je misschien de geluiden van wind of de zee verwachten. ‘Airbag’ heeft die ‘standaard’ dingen niet nodig om je toch te kunnen boeien. (89/100)  (Karisma Records)

Tracklist:

01. Machines And Men 10:48
02. A Day At The Beach (Part 1) 03:54
03. Into The Unknown 10:27
04. Sunsets 08:16
05. A Day At The Beach (Part 2) 05:33
06. Megalomaniac 09:49

Line up:

Asle Tostrup – zang, keyboards, programmering
Bjørn Riis – bas, gitaar, zang, keyboards
Henrik Fossum – drums