Monsters of Rock – 1 september 1991 – De Goffert – Nijmegen
Eind jaren tachtig komt uit Amerika het fenomeen Monsters of Rock overwaaien. En dan heb ik het niet over de inmiddels ook al jaren populaire coverbands-avonden.
1 Van de nog altijd grootste affiches in de Nederlandse heavy metal concert-geschiedenis, is de versie van 1 september 1991, als in de Nijmeegse Goffert AC/DC en Metallica spelen, met als voorprogramma’s Queensryche en Black Crowes.
Met meerdere Metallica-fans uit onze groep en het feit, dat uit onze groep metalfans nog nooit iemand AC/DC live gezien heeft, is dit festival dus een hele goede reden om naar toe te gaan.
We besluiten om te gaan kamperen met onze groep en we hebben geluk dat het dat weekend prachtig weer is, droog, zonnig en warm. We staan met tal van andere metalfans op een groot veld op camping ‘de Kwakkenberg’, een illustere naam, aan de rand van Nijmegen. De campingeigenaren hebben heel goed begrepen wat commercieel denken inhoudt, want dat hele weekend wordt er heel veel metal in de kantine gedraaid, de biertap draait daar dus overuren, wij hangen daar dan ook graag heel wat uurtjes rond. De avond voorafgaand aan de festivaldag gaan we ook nog Nijmegen in, uiteraard wordt het dan net geopende rock café Backstage ook bezocht.
Maar alles draait natuurlijk om het festival, wat natuurlijk uitverkocht is met 2 grote bands als AC/DC en Metallica. Opener Black Crowes boeit weinigen, dus goede reden om wat meer achter op het veld het nodige bier te nuttigen, met die warmte moet je ook wel vocht tot je nemen. Queensryche is interessanter, al is onze interesse in deze band wel wat verflauwd doordat na hun geweldige debuut mini-EP, de band per volgend album minder stevig klinkt en er ook steeds meer gepiel op de albums plaatsvindt, maar gelukkig worden de klassiekers ‘Queen of the reich’ en ‘Nightrider’ wel gespeeld.
Naar Metallica is iedereen heel benieuwd, ze hebben net de opvolger van ‘And justice for all’ uitgebracht, het titelloze album wat al snel in de volksmond de bijnaam ‘Black album’ krijgt. De stijl op dit album is behoorlijk anders dan op alle andere voorgaande albums, want het thrashy aspect is verdwenen, wat op die voorgaande albums al gaandeweg minder werd, het tempo is overwegend mid-tempo en de nummers zijn simpeler van opbouw, de commercie heeft dan wel zijn intrede gedaan. De setlist bevat alleen maar ‘Enter sandman’ als opener en ‘Sad but true’ van dit ‘Black album’, beide nummers worden wel goed ontvangen, ‘Nothing else matters’ wordt echter niet gespeeld. Verder een dwarsdoorsnede van de voorgaande 4 albums.
Headliner van de dag is dus AC/DC. De band staat op het podium met helemaal bovenop een flinke berg indrukwekkende kanonnen. Afgetrapt wordt met ‘Thunderstruck’, de geweldige openingstrack van hun meest recente studiowerk, ‘The razor’s edge’ en van dit album worden nog 2 nummers gespeeld. AC/DC speelt die dag met name nummers uit de beginperiode van de band met de bekende klassiekers.
Het in die tijd populaire ‘The Jack’ zorgt met de overbekende en zeer langdradige stripact van Angus Young wel voor een inkakmoment. Naar het einde toe worden de echte krakers stuk voor stuk gespeeld. Afsluiter is het machtige ‘For those about to rock (We salute you)’ en dan sta je met name aan het eind van dit nummer wel even te kicken als de kanonnen achter elkaar afgeschoten worden, als je nu een live-registratie bekijkt ontkom je niet aan retro-kippenvel. Heel Nijmegen en omstreken moet dit gehoord hebben.
En zo komt er een einde aan een lange, warme dag met voor onze groep zeer geslaagd optredens van Metallica en AC/DC.
