Phil Manca – Dancing Spirits

Bas Hermans | 5 January 2021 | CD | No Comments

Social Media is natuurlijk ook in de muziekwereld de laatste jaren een begrip geworden. Waar zouden bands zonder deze platforms heden ten dagen nog zijn ? Mooi voorbeeld maakte ik 2 weken terug zelf mee, ik zat wat op een regenachtige zondagmiddag muziek te kijken op Youtube. Ik kwam uit bij een clip van een ‘Blues’ cover van AC/DC’s ‘Down Payment Blues’ van voor mij een totaal onbekende gitarist, genaamd Phil Manca ! Vaak heb ik na 2, 3 minuten al genoeg gezien, maar deze video hield mijn aandacht voor de dikke 7 minuten vast. Het handige van Youtube is dat je gelijk ook andere video’s kunt bekijken van desbetreffende artiest. Phil Manca uit Parijs bleek al een rijk muzikaal verleden te hebben, waaronder de laatste jaren als gitarist bij een Gary Moore Tribute band (check youtube) , en tevens al 2 albums uitgebracht onder zijn eigen naam, ‘Signs’ uit 2018, en het kersverse ‘Dancing Spirits’ welke net uit was gebracht.

Via messenger heb ik contact gezocht om een cd te bestellen, en 3 dagen later had ik zijn debuut album en zijn nieuwe album op mijn deurmat liggen, met het verzoek om voor het nieuwe album eventueel een recensie te schrijven ! Dit is dan ook wel weer de kracht van dit medium, want hoogstwaarschijnlijk was me deze band en gitarist niet opgevallen, wat achteraf toch wel erg zonde zou zijn.

‘Dancing Spirits is an album mixing Heavy Blues-Rock flirting with Heavy Metal’ zo luidt het op Phil Manca’s facebook pagina. Zal maar gelijk met de deur in huis vallen, Heavy Metal ben ik toch nergens tegen gekomen op dit verder erg lekker album ! Dit album bevat een perfecte combi tussen bluesrock en hardrock !

Het album opent met ‘Crying For Freedom’ , een lekkere bluesy hardrock track en zet gelijk de toon . Met titel track ‘Dancing Spirits’ wat tevens de single is, trakteert de band ons op een nummer met een heerlijk bas-loopje en gitaar -riff. De juiste keuze voor een single, want het nummer blijft na 1x beluisteren gelijk hangen. Een nummer met hit potentie als je het mij vraagt. Opvallend bij dit album is de perfekte sound van het gitaarwerk, waarbij de naam Gary Moore vaak door mijn hoofd schiet ! Vooral bij de ballad ‘Betty Blue’ blijft de Moore geest constant hangen, prachtig ! ‘Sea Of Stone’, begint redelijk ruig als een blues nummer, maar loopt al gauw over in een ruig opzwepende hardrock track met zanger Josselin Jobard en gitarist Phil Manca in de hoofdrol. Wat verwent Manca ons hier met een sublieme gitaar solo zeg.

Tracks als ‘Talia’, ‘All Around The World’ , en ‘Got To No’ hebben een echte jaren 80 hardrock sfeer. Opvallendste track is ‘Someone Cares For Me’. Dit blijkt namelijk een regelrechte tweeling broer te zijn van Fleetwood Mac’s ‘Need Your Love So Bad’. Prachtig gevoelig gitaarwerk weer van Phil Manca, waar bij Gary Moore, maar vooral van Fleetwood Mac’s orginele gitarist van Peter Green, die eerder dit jaar overleed, geëerd wordt ! Met het afsluitende ‘Motorhead Baby’ worden we op het verkeerde been gezet, het verwachtte Motörhead tribute blijft echter uit ( vandaar wellicht de O zonder puntjes in de titel ) , maar worden getrakteerd op een Stray Cat’s achtige up tempo, vet Rock ‘n Roll nummer !! Erg leuk gedaan !

Liefhebbers van goede bluesrock en ‘bluesy’ hardrockbands moeten dit album zeker eens gaan beluisteren ! Opvallend goed gitaarwerk ! Een aanrader dus…..(80/100)(Tremolo Productions)