Heerlijke prog-middag in de Bosuil
De Bosuil heeft op deze mooie zondag een gevarieerd programma waarbij iedere liefhebber wel iets van zijn/haar gading gaat zien en horen. De liefhebbers van het wat subtielere werk worden het eerst tevreden gesteld deze middag.
De Finse band Oddland staat vandaag voor de 10e keer op een Nederlands podium en mag deze middag het spits afbijten. Hun op Leprous/Pain Of Salvation lijkende muziek wordt door het publiek wat al de moeite heeft genomen om zo vroeg te komen goed ontvangen. Hoofdact Threshold begint pas om 16:30 en rond die tijd is de Bosuil ook pas goed gevuld.
Na Oddland is het de beurt aan de Italiaans/Zwitserse band Virtual Symmetry. Deze band pakt het volledig anders aan. Waar Oddland het subtiel en ingetogen aanpakt speelt Virtual Symmetry bombastisch en overweldigend met veel muzikaal machtsvertoon en een overrompelende podiumperformance. Zanger Marco Pastorini bespeelt het publiek als een dirigent en de Dream Theater-achtige Metal wordt met veel bravoure ten gehore gebracht. Het is te merken dat Virtual Symmetry al aardig wat podiumervaring heeft opgedaan als voorprogramma van onder meer Dream Theater en Evergrey. Het is jammer dat de mooie toetsenpartijen niet gespeeld worden door Marco ‘Mark’ Bravi. Ik weet niet of hij nog bij de band zit maar hij was er deze middag in ieder geval niet bij. De originaliteitsprijs gaat Virtual Symmetry niet winnen maar de inmiddels goed gevulde Bosuil en ondergetekende hebben zeker genoten van een uitstekend optreden.
Het publiek wat vakkundig is opgewarmd door Oddland en Virtual Symmetry wacht nu op de hoofdact van deze dag, het Engelse Threshold. Threshold is geen onbekende voor het Weerter publiek. Ze staan eigenlijk altijd in de Bosuil als ze in ons land touren en ook hebben ze op Bospop gespeeld. Threshold staat garant voor een goed optreden. Ook vandaag is dit weer het geval. De nadruk ligt op het uitstekende laatste album ‘Dividing Lines’ maar ook de oudjes worden niet vergeten zoals onder andere ‘Slipstream’, ‘Mission Profile’ en afsluiter ‘Small Dark Lines’. Na ruim anderhalf uur is het helaas afgelopen en kan het publiek meer dan tevreden huiswaarts keren.
Foto’s (c) Wilfred Marijnissen
